Κομοτηνή, καλοκαίρι 2025: Μια πόλη βυθισμένη στα σκουπίδια – Όταν η καθαριότητα γίνεται πολυτέλεια
Η εικόνα της Κομοτηνής, μιας πόλης με μακραίωνη ιστορία και ευρωπαϊκές φιλοδοξίες, δεν τιμά ούτε τους δημότες ούτε τη διοίκησή της. Καλοκαίρι του 2025 και η καθημερινότητα στους δρόμους της πόλης θυμίζει περισσότερο εγκαταλελειμμένο προάστιο παρά πρωτεύουσα περιφερειακής ενότητας.
Η Κομοτηνή αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με τη συσσώρευση σκουπιδιών και την εικόνα των βρώμικων, απλύτων δρόμων.
Η έντονη δυσοσμία και η αισθητή ρύπανση έχουν γίνει πλέον καθημερινό φαινόμενο για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Ωστόσο, η πρόσφατη βροχή και η πτώση της θερμοκρασίας λειτούργησαν σαν προσωρινό «ανάχωμα», ανακουφίζοντας την πόλη και εμποδίζοντας την κατάσταση να γίνει ακόμα πιο αφόρητη.
Ξεχειλισμένοι κάδοι, σκουπίδια παντού και η υποβάθμιση της καθημερινότητας
Οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν από γειτονιές της Κομοτηνής δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες:
-
Κάδοι απορριμμάτων – πράσινοι και μπλε – ξεχειλίζουν μέρα μεσημέρι.
-
Σκουπίδια πεταμένα στο οδόστρωμα, στο πεζοδρόμιο, ακόμη και σε εισόδους πολυκατοικιών.
-
Σακούλες, χαρτόκουτα, παλιά στρώματα, κλαδιά, ογκώδη αντικείμενα χωρίς καμία πρόβλεψη αποκομιδής.
-
Δυσοσμία που προκαλεί αποστροφή στους κατοίκους και απογοήτευση στους επισκέπτες.
-
Αδέσποτα να σέρνουν σακούλες και να λερώνουν πεζοδρόμια, μέσα σε μια χαοτική και ανεξέλεγκτη εικόνα.
Όχι πρόβλημα αδιαφορίας, αλλά υποστελέχωσης και κατάρρευσης
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στους εργαζόμενους. Αντιθέτως, η δομή της ίδιας της Υπηρεσίας Καθαριότητας βρίσκεται υπό κατάρρευση.
Επισήμως, ο Δήμος Κομοτηνής διαθέτει 85 εργαζόμενους στην καθαριότητα. Στην πράξη, η διαθεσιμότητα πέφτει έως και στο 50%, λόγω αδειών, αναρρωτικών, υποστελέχωσης ή παλαιότητας εξοπλισμού.
Σε μια γεωγραφικά τεράστια έκταση 644 τετραγωνικών χιλιομέτρων και με 44 οικισμούς να καλύπτονται καθημερινά, το προσωπικό αυτό απλώς δεν επαρκεί. Όπως δηλώνει και ο ίδιος ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Καθαριότητας, κ. Νίκος Στεργιάδης, το πλυντήριο κάδων “βγαίνει όποτε είναι δυνατόν”, φράση που επιβεβαιώνει την έλλειψη στοιχειώδους επιχειρησιακού σχεδιασμού.
Οι καταστηματάρχες καθαρίζουν μόνοι τους
Το πρόβλημα δεν σταματά στους κάδους. Στο εμπορικό κέντρο της πόλης, επαγγελματίες καθαρίζουν μόνοι τους τα πεζοδρόμια έξω από τα καταστήματά τους με λάστιχα και απορρυπαντικά. Προσπαθούν να διατηρήσουν στοιχειώδη υγιεινή, εκεί που ο Δήμος έχει εγκαταλείψει τον δημόσιο χώρο. Πρόκειται για μια πλήρη υποκατάσταση του Δήμου από τους ίδιους τους πολίτες.
Υγειονομικές και οικονομικές συνέπειες
Η συσσώρευση απορριμμάτων δεν είναι απλώς θέμα αισθητικής. Είναι σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία:
-
Τα σκουπίδια αποτελούν εστίες μόλυνσης και προσκαλούν τρωκτικά και έντομα.
-
Οι κάδοι χωρίς πλύσιμο μετατρέπονται σε εστίες δυσοσμίας και επικίνδυνων βακτηρίων.
-
Οι ζεστές θερμοκρασίες του καλοκαιριού επιταχύνουν τη σήψη, με άμεσες συνέπειες στην ατμόσφαιρα και την ευημερία των πολιτών.
Στο μεταξύ, η τουριστική εικόνα της πόλης πλήττεται ανεπανόρθωτα. Ο επισκέπτης που αντικρίζει μια πόλη βρώμικη και μυρωδάτη από κάδους και περιττώματα αδέσποτων, δύσκολα επιστρέφει ή την προτείνει.
Η απουσία σωστής σήμανσης και η ανυπαρξία εποπτείας/συντήρησης των παραλιών έχει ως αποτέλεσμα να γεμίζουν οι μικροί κάδοι και να ρυπαίνεται το τοπίο, σε μια περίοδο που ο Δήμος θα έπρεπε να «πουλάει» εικόνα καθαρότητας και φιλοξενίας.
Προβλέψεις χωρίς σχέδιο, εξαγγελίες χωρίς πράξεις
Η επαναλαμβανόμενη φράση «θα ξεκινήσουμε τη Δευτέρα» είναι πλέον ανέκδοτο μεταξύ των δημοτών. Καλοκαίρι με καύσωνες και τουρισμό, και η Υπηρεσία Καθαριότητας λειτουργεί χωρίς σχέδιο, χωρίς ενίσχυση και χωρίς ορατό προσανατολισμό. Ούτε καμπάνιες ενημέρωσης των πολιτών για ογκώδη, ούτε νέοι κάδοι, ούτε ενίσχυση στόλου.
📉 Από τη δυσοσμία στην πολιτική αδιαφορία
Το πρόβλημα της καθαριότητας στην Κομοτηνή δεν είναι σημειακό ούτε περιστασιακό. Η επαναλαμβανόμενη δυσοσμία, η κακή εικόνα των κάδων, η αδυναμία παρέμβασης στις παραλίες και η έλλειψη οδηγών δείχνουν χρόνια αδυναμία οργάνωσης.
Το γεγονός ότι ένας ολόκληρος μηχανισμός καθαριότητας εξαρτάται από μία ή δύο προσλήψεις οκτάμηνης διάρκειας φανερώνει μια εύθραυστη, προσωρινή και πολιτικά αναποτελεσματική προσέγγιση στη διαχείριση του δημόσιου χώρου.
Συμπερασματικές Παρατηρήσεις
Μήπως τελικά η δυσοσμία της πόλης είναι η «μυρωδιά» της θεσμικής παρακμής; Όταν η καθαριότητα μιας πρωτεύουσας Περιφέρειας (με πανεπιστήμιο, τουρισμό, πληθώρα δημοσίων κτιρίων και ζώνη εστίασης) λειτουργεί στο όριο, τότε δεν μιλάμε μόνο για πρόβλημα απορριμμάτων – αλλά για πολιτική αποτυχία και υποβάθμιση της δημόσιας σφαίρας.
Είναι πλέον ξεκάθαρο πως το πρόβλημα καθαριότητας στην Κομοτηνή, το οποίο βιώνουν καθημερινά κάτοικοι και επισκέπτες, δεν οφείλεται σε αδιαφορία των εργαζομένων ή σε αμέλεια, αλλά σε μια δομική υποστελέχωση και οργανωτική υστέρηση του Δήμου.
Το γεγονός ότι το πλυντήριο κάδων βγαίνει στους δρόμους μόνο «όποτε είναι δυνατό», όπως δηλώνει ο ίδιος ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Καθαριότητας κ. Νίκος Στεργιάδης, είναι από μόνο του ενδεικτικό της αποσύνθεσης της λειτουργίας.
Η καθαριότητα μιας πόλης δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δείκτης πολιτισμού, δημόσιας υγείας και σεβασμού προς τον πολίτη. Στην Κομοτηνή, το 2025, όλα τα παραπάνω έχουν χαθεί – και το τίμημα το πληρώνουν όλοι.
