Με βάση τη συνέντευξη του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον ΣΚΑΪ, ο ίδιος διέψευσε κατηγορηματικά τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για χορήγηση επιδόματος επικινδυνότητας σε όλους τους υπαλλήλους της Βουλής, χαρακτηρίζοντάς τα ως ψευδή.
Ο κ. Μαρινάκης εξήγησε ότι η Βουλή δεν νομοθέτησε ή αποφάσισε κάτι νέο για τη χορήγηση επιδόματος. Η μόνη απόφαση που λήφθηκε, με σύμφωνη γνώμη των κομμάτων, αφορούσε την προσαρμογή της νομοθεσίας της Βουλής με αυτή που ισχύει για τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους.
Όπως διευκρίνισε, η ισχύουσα νομοθεσία από το 2015 αφορά έναν πολύ μικρό αριθμό υπαλλήλων που ήδη δικαιούνται το επίδομα, όπως για παράδειγμα οι καθαρίστριες.
Καταλήγοντας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογράμμισε ότι κανένας υπάλληλος που δεν δικαιούνταν το επίδομα προηγουμένως, δεν πρόκειται να το λάβει τώρα.
«Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στους υπαλλήλους της Βουλής – Τι προβλέπει η απόφαση»
Το επίμαχο επίδομα που προκάλεσε αντιδράσεις αποφασίστηκε στη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής τον Ιούλιο και εγκρίθηκε ομόφωνα από όλα τα κόμματα. Αφορά μόνο τρεις κατηγορίες εργαζομένων: τις καθαρίστριες, τους νοσηλευτές του ιατρείου και το τεχνικό προσωπικό (π.χ. ηλεκτρολόγοι).
Για τους υπόλοιπους υπαλλήλους της Βουλής δεν προβλέπεται το συγκεκριμένο επίδομα. Αντίθετα, για αυτούς εφαρμόζεται για δεύτερη χρονιά ο θεσμός της στοχοθεσίας, όπως συμβαίνει ευρύτερα στο Δημόσιο, δηλαδή η χορήγηση επιδόματος με βάση την επίτευξη στόχων που θέτουν οι προϊστάμενοι των τμημάτων. Σημειώνεται ότι σε αυτό το σκέλος των επιδομάτων δεν υπήρξε ομόφωνη στήριξη από όλα τα κόμματα.
Παράλληλα, η απόφαση έχει προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από βουλευτές και φορείς του Πυροσβεστικού Σώματος, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η Πολιτεία δεν αναγνωρίζει επαρκώς την επικινδυνότητα και την αυταπάρνηση της εργασίας τους, αφήνοντας τους εκτεθειμένους σε άνισα μέτρα και σταθμά.
Θυμίζουμε ότι μέχρι την χρεοκοπία του ελληνικού δημοσίου, οι υπάλληλοι της Βουλής λάμβαναν 16 μισθούς με 3.000 ευρώ καθαρά μηνιαίως κατά μέσο όρο. Οι 15ος και 16ος μισθός κόπηκαν τότε αλλά αντικαταστάθηκαν από μικρότερα ποσά ως “κίνητρο επίτευξης στόχων στήριξης του κοινοβουλευτικού έργου” με απόφαση του εκάστοτε Προέδρου της Βουλής.
