Το θέμα της αναγνώρισης «τουρκικής εθνικής ταυτότητας» στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, είναι συνεχώς στην επικαιρότητα καθώς έχει δοθεί προτεραιότητα όχι μόνο από τους ακραίους μικροπαράγοντες της μειονότητας αλλά και από την τουρκική εξωτερική πολιτική.
Η τουρκική εμπλοκή, ο αναθεωρητισμός και η προσπάθεια έγερσης μειονοτικού ζητήματος σε διμερές επίπεδο με αλυτρωτικές βλέψεις είναι οι παράγοντες που δημιουργούν και προκαλούν τις επιφυλάξεις και την αρνητική στάση της Ελληνικής δικαιοσύνης για τη χρήση του όρου τουρκικός» στους τίτλους των Συλλόγων, τους οποίους θέλει να μετατρέψει σε «εργαλεία» άσκησης πολιτικής το τουρκικό κράτος.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τουρκικών Γυναικών Επαρχίας Ροδόπης πραγματοποίησε επίσκεψη εργασίας στο Στρασβούργο, την έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Σε αυτό το πλαίσιο, ωθούνται οι εξαρτώμενοι από το τουρκοπροξενικό σύστημα μικροπαράγοντες όπως η Πρόεδρος του Rodop İli Türk Kadınları Kültür Derneği (RİTKKD) Hülya Emin και ο νομικός σύμβουλος του συλλόγου, δικηγόρος İlker Çavuşoğlu, να πραγματοποιούν συναντήσεις εργασίας σε διεθνή φόρα, ομάδες λόμπυ και διεθνείς αξιωματούχους προκειμένου να εκθέσουν ενστάσεις και βεβαίως να κατηγορήσουν την Ελλάδα για την μη εφαρμογή αποφάσεων ΕΔΔΑ.
Την περίοδο μεταξύ 4 και 7 Νοεμβρίου η κ. Χούλια Εμίν, (εκτός των άλλων εμπλέκεται και με την ενημερωτική ιστοσελίδα GUNDEM) μετέβη στο Στρασβούργο όπου και πραγματοποίησε επαφές με μόνιμους εκπροσώπους χωρών μελών ΣτΕ και μεταξύ άλλων και με τη Μόνιμη Αντιπρόσωπο της Τουρκίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, Πρέσβη Nurdan Bayraktar Golder.
Πέρυσι είχε μεταβεί στο Στρασβούργο ο Οζάν Αχμέτογλου με τον κ. Ιλκέρ Τσαβούσογλου εκπροσωπώντας την παρακρατική δομής της ΤΕΞ (Τουρκική Ένωση Ξάνθης).
Όλα αυτά βεβαίως ασχέτως, εάν το ΕΔΔΑ δεν εκτίμησε (και δεν είναι αυτός ο ρόλος του) το συνολικό ιστορικό, νομικό, πολιτιστικό και πραγματικό πλαίσιο εντός του οποίου η Μουσουλμανική Μειονότητα διάγει εντός της ελληνικής επικράτειας. Και τούτο, διότι δεν ήταν, ούτε είναι, αυτός ο ρόλος του, ως διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου, ούτε έως εκεί εκτείνεται η δικαιοδοσία του.
Η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 έχει θέσει τέρμα σε οποιαδήποτε αιτήματα και βλέψεις εδαφικών διεκδικήσεων, οριστικοποιώντας έτσι τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
