Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Χιλιάδες άνθρωποι που συρρέουν αυτές τις ημέρες στον Μανταμάδο της Λέσβου...Τα σύνορα του κόσμου. Του μέσα και του έξω Τα οικεία θαύματα και οι απόκοσμες αλήθειες. Παλιές πληγές και νέες προσμονές. Η φλόγα των ανθρώπινων ονείρων. Η λυτρωτική δύναμη της πίστης. Το ταξίδι-δώρο της ζωής.Μια ιερή αποστολή που περνάει από γενιά σε γενιά. Αχώριστοι συνοδοιπόροι με εκφράσεις πόνου και χειρονομίες απόγνωσης, χαράς, λύτρωσης, πάθους, έρωτα…
Περπατώντας και φέτος μέσα από δασικούς και αγροτικούς δρόμους, βοσκοτόπια και μονοπάτια ως την Ιερά Μονή Ταξιάρχη Μανταμάδου αφεθήκαμε στην ηρεμία του δειλινού και οι όμορφοι ανθισμένοι μικροί θάμνοι μας συντρόφευαν. Το τοπίο βουκολικό. Ελεύθερα άλογα, αγελάδες με τα εκφραστικά μάτια τους να απολαμβάνουν το λιγοστό χόρτο που υπήρχε γύρω τους. Ήχοι από τα κουδούνια ενός κοπαδιού προβάτων. Ήχοι και χρώματα. Τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Κουβέντες, κρωξίματα βατραχιών, αγελάδες και πρόβατα εδώ και εκεί.. Μπροστά μας τα βουνά της Μ. Ασίας. Η θέα καταπληκτική στον Κόλπο του Αδραμυτίου. Ο “Άγιος” έδινε φτερά στα πόδια. Στο κινητό μήνυμα από το 212 για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα…
Απο τον ΧΥΤΑ και μετά εμφανής η ανθρώπινη παρέμβαση που στα πλαίσιο του Ελλάδα 2.0 και με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης και αφορούν το πρόγραμμα ANTINERO III έργα αντιπυρικής προστασίας, αξίας περίπου 8 εκ. ευρώ.
Πιο κάτω η η περιοχή Βάστρια όπου κατασκευάζεται η μεγαλύτερη δομή προσφύγων και μεταναστών στην Ευρώπη, τυπικής χωρητικότητας 5.000 θέσεων. Η υπερδομή αυτή κατασκευάζεται σε ένα ξέφωτο του πευκοδάσους της Λέσβου, το οποίο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ενιαία δάση στο Αιγαίο και τον πιο εύφλεκτο τύπο δασικού οικοσυστήματος στη Μεσόγειο.
Η δική μου εμπειρία με οδηγεί στο να περισώσω την ταυτότητα του αρχικού παρθενικού βλέμματος που έριχνε η σκιά του ανθρώπου στον κόσμο, στην ζωή που έφυγε, και που σίγουρα είναι ένα ιδανικό που μετριάζει τη θλίψη αλλά σου δίνει και δύναμη για να συνεχίσεις. Ίσως τελικά η σωτηρία, έρθει μέσα από τη σωτηρία του βλέμματος. Όταν μάθουμε να βλέπουμε καλά, μπορούμε να ενεργούμε καλύτερα.
Μπορεί, όμως και να είμαστε πλανεμένοι και να κάνουμε ένα φοβερό λάθος, προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε κάτι το δυσερμήνευτο και να παρεμβαίνουμε με τις πράξεις μας σε κάτι που δεν κατέχουμε: ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ…
Αυτό είναι ίσως και το εσωτερικό κίνητρο όλων , όσοι προσβλέπουν στη Σωτηρία τους ως γονυπετείς ικέτες προς τον Αρχιστράτηγο Ταξιάρχη του Μανταμάδο.
