GAT Festival με “ήχο” ενδοοικογενειακής βίας – Σιωπή από τους διοργανωτές

 Συναυλία στην Κομοτηνή και οι Διοργανωτές

Την 3η Αυγούστου 2025, στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής, το μουσικό συγκρότημα «Yüzyüzeyken Konuşuruz» θα εμφανιστεί στο πλαίσιο του 13ου GAT Festival, που διοργανώνει η Genç Akademisyenler Topluluğu (GAT) υπό την αιγίδα της Batı Trakya Azınlığı Yüksek Tahsilliler Derneği (BTAYTD). Η εκδήλωση αποτελεί παράδοση για τη μειονότητα της Δυτικής Θράκης και απευθύνεται κυρίως σε νεανικό κοινό.


Η Σκοτεινή Πλευρά του Συγκροτήματος

Ο μπασίστας του συγκροτήματος, Can Tunaboylu, δικάζεται στην Κωνσταντινούπολη για σωµατική και ψυχολογική κακοποίηση της πρώην συντρόφου του, με την υπόθεση να έχει φτάσει στο δικαστήριο από τον Μάιο του 2024 (πηγή). Παράλληλα, ο τραγουδιστής Kaan Boşnak βρίσκεται εν μέσω διαζυγικής διαμάχης με καταγγελίες για βία, ενώ του έχει επιβληθεί δικαστική απαγόρευση δημοσιοποίησης της υπόθεσης (πηγή).


Η Ευθύνη των Διοργανωτών και η Σιωπή τους

Η επιλογή καλλιτεχνών με τέτοιο υπόβαθρο εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ηθική ευθύνη της GAT και της BTAYTD. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο ρόλος του προέδρου της BTAYTD, Χουσείν Μπαλτατζή, ο οποίος  έχει προπηλακίσει τον Μουφτή Κομοτηνής, σε δημόσια θρησκευτική εκδήλωση.

Η σιωπή των διοργανωτών γύρω από αυτά τα θέματα προκαλεί ανησυχία και αφήνει αναπάντητα ερωτήματα για τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών.


Ο Δήμος Κομοτηνής και το Ηθικό Ερώτημα

Ο Δήμος Κομοτηνής, που παραχωρεί τον χώρο για τη συναυλία, επενδύει παράλληλα σε πρωτοβουλίες κατά της έμφυλης βίας και διατηρεί ξενώνα για κακοποιημένες γυναίκες. Ερωτάται αν ήταν ενήμερος για το προφίλ των καλλιτεχνών που καλεί να εμφανιστούν σε δημοτική υποδομή.

Ποιο μήνυμα στέλνεται στην τοπική κοινωνία, και ειδικά στους νέους, όταν η υποστήριξη στα θύματα έρχεται σε αντίθεση με την προβολή καλλιτεχνών με τέτοιο παρελθόν;


Συμπέρασμα: Αναγκαία η Δημόσια Συζήτηση και Λογοδοσία

Η τέχνη και η ψυχαγωγία δεν μπορούν να λειτουργούν ως καταφύγιο για τη σιωπή ή τη συγκάλυψη κοινωνικών παθογενειών. Η δημόσια συζήτηση γύρω από τις επιλογές των διοργανωτών και η ανάληψη ευθυνών είναι επιβεβλημένες, ιδιαίτερα σε μια κοινωνία που δίνει αγώνα ενάντια στην έμφυλη βία.

[σσ σε μία δεύτερη ανάλυση θα είχε ενδιαφέρον να εστιάσουμε στην κουλτούρα που διαποτίζει τις παράλληλες και παρακρατικές δομές των φιλοπροξενικών οργανώσεων! ]

Facebook
Twitter
Email