“Μνημείο Cambaz” – Ενδομειονοτική σύγκρουση και ο ρόλος του Τουρκικού Προξενείου

rodopipress.gr | Νίκος Αρβανίτης | 21 Ιουλίου 2025

Σκιά νέας ενδομειονοτικής αντιπαράθεσης πλανάται στη Ροδόπη με αφορμή την αφαίρεση του μνημείου του Mustafa Cambaz από τον Δήμο Αρριανών, ένα γεγονός που αποκάλυψε σε οργισμένο τόνο η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Şafak (21/07/2025). Το μνημείο είχε ανεγερθεί το 2021 σε συνεργασία με τουρκικό δήμο και είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από θεσμικούς και κοινωνικούς παράγοντες στην Ελλάδα, λόγω της σαφούς πολιτικής και ιδεολογικής του φόρτισης.

Η απομάκρυνσή του —ανήμερα της επετείου του αποτυχημένου τουρκικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου— πυροδότησε την αντίδραση του πρώην δημάρχου Ριντβάν Αμέτ, ο οποίος καταλόγισε «παθητικότητα» στον νυν δήμαρχο Ερδέμ Χουσεΐν, ο οποίος επέλεξε σιωπή και νομιμότητα αντί σύγκρουσης με τις ελληνικές αρχές. Ωστόσο, το επεισόδιο αυτό φαίνεται να ξεγυμνώνει ένα πολύ βαθύτερο φαινόμενο: τη στρατηγική του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής για κατανομή ρόλων στη μειονοτική πολιτική σκηνή.


🔻 Από το «σύμβολο» στην αποκαθήλωση

Το μνημείο προς τιμήν του Mustafa Cambaz, δημοσιογράφου της Yeni Şafak και γεννημένου στην Κομοτηνή, ανεγέρθηκε χωρίς τις απαραίτητες άδειες, σε δημόσιο χώρο, με συνδρομή του Δήμου Οσμάνγκαζί από την Προύσα. Ο Cambaz, ο οποίος είχε αρνηθεί τη στράτευση στον ελληνικό στρατό και είχε αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένειά του, παρουσιάζεται από την Άγκυρα ως “ήρωας της Δημοκρατίας”, καθώς σκοτώθηκε από πραξικοπηματίες στην Τουρκία το 2016.

Το μνημείο είχε ήδη αποτελέσει στόχο εισαγγελικής έρευνας, ενώ σε αυτό υπήρχαν εγχάρακτες φράσεις του Γιουνούς Εμρέ στα ελληνικά και τουρκικά, κίνηση που εκλήφθηκε ως συμβολική κατοχύρωση του χώρου από την τουρκική πολιτιστική αφήγηση.


⚠️ Ριντβάν Αμέτ: Η εφαρμογή του νόμου είναι “ακροδεξιά υποχώρηση”

Σε δηλώσεις του στη Yeni Şafak, ο πρώην δήμαρχος Ριντβάν Αμέτ, ο οποίος πρωτοστάτησε στην ανέγερση του μνημείου, κατηγόρησε τη νέα διοίκηση ότι “υπέκυψε” στις πιέσεις. Ακόμα πιο αποκαλυπτική όμως είναι η ρητορική ταύτισης της τήρησης της νομιμότητας με «ακροδεξιές τακτικές», όπως την αποκαλεί ο ίδιος.

Ο Αμέτ παρακάμπτει σκοπίμως ότι η ανέγερση έγινε παράνομα, χωρίς έγκριση αρμόδιων πολεοδομικών αρχών, και ότι είχε ήδη προκαλέσει εισαγγελική διερεύνηση. Αντί να απολογηθεί για την παραβίαση των θεσμών, εμφανίζει την υπόθεση ως «ιερή αποστολή υπεράσπισης του ήρωα της Τουρκίας».


⚖️ Ερδέμ Χουσεΐν: Νομιμότητα χωρίς συγκρούσεις

Από την άλλη πλευρά, η νέα δημοτική αρχή του Ερδέμ Χουσεΐν —παρά τη μειονοτική του καταγωγή— επέλεξε να μην εμπλακεί σε σύγκρουση με το ελληνικό κράτος, σεβόμενη τις αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών.

Η στάση αυτή φαίνεται να ενόχλησε την Άγκυρα και κύκλους του Τουρκικού Προξενείου, που πλέον βλέπουν τον Ριντβάν Αμέτ ως τον “καθαρόαιμο” πολιτικό εκφραστή της τουρκικής γραμμής, έναντι ενός Χουσεΐν που τηρεί μια γραμμή προσεκτικής νομιμοφροσύνης προς το ελληνικό πλαίσιο.


🧠 Το Προξενείο και οι ρόλοι: «καλός» και «κακός» μειονοτικός

Πίσω από αυτή τη σύγκρουση, αναδύεται η στρατηγική του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής να χειραγωγεί την τοπική πολιτική σκηνή μέσω ενός διπλού ρόλου:

  • Ο «επιθετικός μειονοτικός» τύπου Αχμέτ, που λειτουργεί ως ορατός βραχίονας της τουρκικής πολιτικής και συγκρούεται με τις ελληνικές αρχές.

  • Ο «ήπιος τεχνοκράτης» τύπου Χουσεΐν, που απορροφά τις κραδασμούς, κρατά προσχηματικές αποστάσεις, αλλά ουσιαστικά δεν αποδοκιμάζει ποτέ τις στρατηγικές της Άγκυρας.

Αυτή η εναλλαγή ρόλων θυμίζει πολιτική κατανομής καθηκόντων, που εξυπηρετεί τόσο τη συνοχή της μειονοτικής ψήφου, όσο και τη συνέχιση της τουρκικής επιρροής μέσω πολιτιστικών και συμβολικών παρεμβάσεων.


📝 Επίλογος

Η υπόθεση Cambaz δεν είναι απλά μια υπόθεση απομάκρυνσης αυθαίρετου μνημείου, αλλά μια πολιτική πράξη με διεθνή συμβολισμό. Η προβολή ενός ανιθαγενή και φυγόστρατου ως ήρωα της δημοκρατίας, η παραβίαση του νόμου, η εμπλοκή ξένων δήμων και η συντήρηση εσωτερικών διαιρέσεων στη μειονότητα αποτελούν πυλώνες της σύγχρονης στρατηγικής του τουρκικού βαθέος κράτους στη Θράκη.

Η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει αυτές τις πρακτικές χωρίς υστερίες, αλλά και χωρίς αφέλεια, ενισχύοντας την έννομη τάξη και αναδεικνύοντας πρότυπα νόμιμης και ισότιμης μειονοτικής εκπροσώπησης — έξω από ξένες παρεμβάσεις.


📌 Πηγή: Yeni Şafak, 21/07/2025, “Cambaz’ın anısına saygısızlık”

Για περαιτέρω ρεπορτάζ γύρω από τη μειονοτική πολιτική στη Ροδόπη και τον ρόλο εξωθεσμικών κέντρων επιρροής, παραμείνετε στο rodopipress.gr.

“Κρήνη Τζαμπάζ”: Όταν η πολιτική διγλωσσία συγκαλύπτει πολεοδομικές παρανομίες

 

«Βραβεία Τζαμπάζ»: Επικοινωνιακή στρατηγική της Άγκυρας με φόντο τη Θράκη και την επέτειο Αττίλα

Facebook
Twitter
Email