Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Αντί Εισαγωγής
Με τίτλο «Η ενότητά μας, η αδελφότητά μας», στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Χουνκάρ Χατζί Μπεκτάς Βελί συμμετείχαν ο Αχμέτ Πασά, αυτοαποκαλούμενος γέροντας του Σεΐντ Αλί Σουλτάν Ντεργκάχ, ο Αλί Κοτς και ο Νεκμετίν Καχιά, πρόεδροι και στελέχη του φιλοπροξενικού και τουρκοδίαιτου Συλλόγου Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της ΜειονότηταςSECEK. Η παρουσία τους αναδεικνύει τη στενή σχέση των συγκεκριμένων προσώπων με φιλοπροξενικές δομές και την επιρροή που ασκεί το τουρκικό Προξενείο στην περιοχή.
Οι προαναφερθέντες ευχαρίστησαν για την πρόσκληση την Esma Ersin, πρόεδρο του Alevi Bektaşi Kültür ve Cemevi, καθώς και το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκικής Δημοκρατίας, επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση των εκδηλώσεων με κρατικούς φορείς της Τουρκίας.
- Η Αμφισβήτηση της Νομιμότητας των Φιλοπροξενικών
Η δημοσιοποίηση της συμμετοχής τους σε εκδήλωση του επίσημου τουρκικού κράτους πυροδότησε έντονες αντιδράσεις εντός της τοπικής κοινότητας των Μπεκτασήδων-Αλεβιτών της Θράκης και προκάλεσε την ανοιχτή αντίδραση του Huseyin Karahuseyin, που θεωρείται ο γνήσιος εκπρόσωπος του Συλλόγου Μπεκτασήδων-Αλεβιτών της Θράκης και του Τεκέ της Ρούσσας.
Ο Καραχουσείν κατηγορεί ανοιχτά τους τουρκοφρόνους για «μαφιόζικες πρακτικές», καταγγέλλοντας την προσπάθεια του τουρκικού προξενείου να χειραγωγήσει θρησκευτικές και πολιτισμικές δομές της Θράκης για πολιτικό και προσωπικό όφελος.
Η στάση του Καραχουσείν δεν περιορίζεται σε καταγγελίες: μέσα από δημόσιες ανακοινώσεις και τελετές στον Τεκέ της Ρούσσας, καταφέρνει να αναδείξει τη δυναμική της γνήσιας ηγεσίας και να θέσει ως κεντρικό ζήτημα την προστασία της θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας της κοινότητας.
Ο Karahuseyin καταγγέλλει ότι οι τουρκόφρονες «αναλαμβάνουν ρόλους χωρίς ιστορική ή θρησκευτική νομιμοποίηση», παρουσιάζοντας τελετές που προσομοιώνουν δερβίσικες πρακτικές για προσωπικό και πολιτικό όφελος. Η διεκδίκηση αυθεντικότητας από τον Karahuseyin βασίζεται στην παράδοση και στην τοπική αναγνώριση, στοιχεία που θεωρεί κρίσιμα για τη διατήρηση της πολιτισμικής και θρησκευτικής ταυτότητας των μπεκτασήδων.
- Κατηγορίες για Μαφιόζικη και Πολιτική Εκμετάλλευση
Σύμφωνα με τους Μπεκτασήδες-Αλεβίτες της Ρούσσας, οι τουρκόφρονες εκμεταλλεύονται τη θρησκεία «σαν εργαλείο προσωπικού και πολιτικού συμφέροντος». Οι κατηγορίες αφορούν όχι μόνο την ιδιοποίηση θρησκευτικών συμβόλων αλλά και την πολιτική σύνδεση με κρατικούς και παρακρατικούς φορείς της Τουρκίας, γεγονός που ενισχύει την αμφισβήτηση της νομιμότητας των δράσεών τους.
- Προστασία Παράδοσης και Κληρονομιάς
Ο Karahuseyin και ο Σύλλογος Μπεκτασήδων Αλεβιτών επιμένουν στην προστασία των παραδοσιακών αξιών: πίστη, σεβασμός στους προγόνους και διαφύλαξη των βωμών και των ιερών τόπων. Η γνήσια παράδοση των μπεκτασήδων, σύμφωνα με τον Karahuseyin, δεν μπορεί να αναπαρασταθεί μέσω συμβολικών παρουσιών σε εκδηλώσεις που υποστηρίζονται εξωτερικά, καθώς αυτό υπονομεύει τη θρησκευτική και πολιτισμική συνέχεια.
- Συμβολικός και Τοπικός Έλεγχος
Η αντιπαράθεση αφορά και τον έλεγχο ιερών χώρων,όπως επιχειρούν οι φιλοπροξενικοί στον Κέχρο ή στον Αλάν Τεπέ υπό την αιγίδα και του Δημάρχου Αρριανών «βεβηλώνοντας» με τις πράξεις τους τον Ιερό Χώρο του Τεκέ Seyid Ali Sultan. Η κατοχή και η διαχείριση αυτών των χώρων συνδέεται άμεσα με την αναγνώριση της αυθεντικότητας της ηγεσίας, ενώ οι τουρκοφρόνοι κατηγορούνται ότι επιχειρούν να καταλάβουν ρόλους χωρίς ιστορικό ή θρησκευτικό υπόβαθρο. Η πρόσφατη συμμετοχή τους σε εκδηλώσεις στη Τουρκία, με υποστήριξη κρατικών φορέων, οξύνει την αντιπαράθεση και προσδίδει διασυνοριακή διάσταση στη σύγκρουση.
- Γεωπολιτικές και Κοινωνικές Διαστάσεις
Η διάσταση της σύγκρουσης, όπως καταγράφεται, δεν είναι (μόνον) ενδομειονοτική ή /και θρησκευτική αλλά και γεωπολιτική. Η υποστήριξη των τουρκοφρόνων από τουρκικούς φορείς, σε συνδυασμό με την προσπάθεια παρουσίασης αυτών ως «νομιμοποιημένων ηγετών», δημιουργεί εντάσεις που υπονομεύουν την αυθεντική θρησκευτική και πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής. Η κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με διχασμό ανάμεσα σε γνήσιους εκπροσώπους και σε εκείνους που λειτουργούν ως «διαμεσολαβητές» εξωτερικών πολιτικών επιρροών.
