Το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία καθορίζεται όχι μόνο από τις εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά και από τις εδαφικές διεκδικήσεις της Ρωσίας. Η Μόσχα επιδιώκει τη νομιμοποίηση της βίαιης αλλαγής συνόρων και την επέκτασή τους ακόμη και σε εδάφη που δεν ελέγχει πλήρως.
Η Ρωσία έχει ήδη προσάρτησει παράνομα την Κριμαία το 2014 και επιθυμεί να κατοχυρώσει τον έλεγχο στις περιοχές Χερσώνα, Ζαπορίζια, Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, συνολικά περίπου 20% του ουκρανικού εδάφους. Στο χάρτη, τα κατεχόμενα ή διεκδικούμενα εδάφη αποτυπώνονται με ροζ χρώμα, ενώ η Μόσχα ζητά να περιληφθούν και περιοχές που βρίσκονται πέρα από τη γραμμή του πολεμικού μετώπου.
Ιδιαίτερη στρατηγική σημασία έχει το Ντονέτσκ, που αποτελεί περίπου το 30% του μη κατεχόμενου εδάφους αλλά φιλοξενεί τη βιοχημανική ζώνη της Ουκρανίας, πλούσια σε ορυκτό πλούτο. Η περιοχή θεωρείται «ζώνη-φρούριο», καθώς η ουκρανική άμυνα εκεί είναι ισχυρή από το 2014 και η Ρωσία δεν έχει καταφέρει να την καταλάβει ούτε τότε ούτε τώρα.
Η κατάληψη του Ντονέτσκ θα μπορούσε να εκθέσει περιοχές όπως η Ζαπορίζια και το Χάρκοβο, αφήνοντας την Ουκρανία να ανασυντάξει τις γραμμές άμυνάς της για χρόνια, είτε μέσω συνεχιζόμενων στρατιωτικών επιχειρήσεων είτε μέσω πολιτικών συμφωνιών.
Η έκταση και η στρατηγική σημασία του Ντονέτσκ καθιστούν την περιοχή κρίσιμη για την πορεία του πολέμου και τις μελλοντικές εδαφικές ρυθμίσεις στην Ουκρανία.
