Οι Κωνσταντινουπολίτες που εκπατρίστηκαν από τον τόπο τους, όπου και αν πήγαν μετέφεραν ένα κομμάτι από την Πόλη και την πολιτιστική κληρονομιά τους. Επίσης κρατάνε ζωντανή την γνώση και την μνήμη της ιστορίας τους!
Η ιστορία δώδεκα Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που έζησαν τα Σεπτεμβριανά του 1955 – το μόνο πογκρόμ τέτοιας έκτασης στη σύγχρονη ιστορία που πραγματοποιήθηκε όχι εν καιρώ πολέμου, αλλά εν καιρώ ειρήνης.
Πώς κατάφερε η Τουρκία να εκδιώξει όλες τις μειονότητες; Τι περιελάμβανε το σχέδιο της εθνοκάθαρσης; Ποιοι ήταν στα αλήθεια οι Έλληνες της Πόλης; Πώς διατήρησαν γλώσσα, θρησκεία, ταυτότητα, ήθη και έθιμα για 500 και πλέον χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης; Ποια η σχέση τους με τις άλλες μειονότητες; Ποια ήταν τα Μεγάλα Σχολεία της Πόλης, (Μεγάλη του Γένους Σχολή, Ζωγράφειο Λύκειο, Ζάππειο Παρθεναγωγείο, Κεντρικό) ; Τι περιελάμβανε η κοινωνική ζωή αυτής της ελίτ κοινωνίας; Και ποια η σχέση τους με το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μέσα από γρήγορο, ρυθμικό μοντάζ και animated κείμενα επί της οθόνης, ο θεατής μεταφέρεται σε ένα νοητό τραπέζι με διάφορους συνομιλητές που, χωρίς να γνωρίζονται, απαντούν και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Ένας από αυτούς επιστρέφει στο σπίτι του μετά από 46 χρόνια με τον εγγονό του.
Γιατί τέλος δεν υπάρχει. Γιατί η ιστορία είναι κυρίως οι ιστορίες των ανθρώπων που έγραψαν ιστορία.
