%20Bakan%C4%B1m%C4%B1z%20@drhakanfidan%20'%C4%B1n%202025%20y%C4%B1l%C4%B1%20b%C3%BCt%C3%A7e%20g%C3%B6r%C3%BC%C5%9Fmeleri%20kapsam%C4%B1nda%20TBMM%20Genel%20Kurulu'na%20Hitab%C4%B1%20-%20YouTube.png)
Ο Τ/ΥΠΕΞ κ. Χακάν Φιντάν σε ομιλία του στην τουρκική εθνοσυνέλευση κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το υπουργείο του στη Γενική Σύνοδο της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (επανα) διατύπωσε τους βασικούς άξονες της εξωτερικής τουρκικής πολιτικής ,ως εξής:
1. Δηλώνοντας ότι το Νομοσχέδιο για τον Προϋπολογισμό της Κεντρικής Κυβέρνησης του 2025 προβλέπει τη διάθεση 39 δισεκατομμυρίων λιρών στο Υπουργείο του, στο πλαίσιο της δημοσιονομικής πειθαρχίας και διαφάνειας, καθώς και με συμμόρφωση με τις λογιστικές αρχές, εφαρμόζει γρήγορα τα απαραίτητα μέτρα για τα ζητήματα που αναφέρονται στον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
2. Η Τουρκία είναι η 3η χώρα με το μεγαλύτερο διπλωματικό δίκτυο με 261 ξένες αποστολές, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας εύθραυστης γεωγραφίας, παρακολουθεί στενά τους παγκόσμιους μετασχηματισμούς και, ακολουθεί μια αποτελεσματική, καθοδηγητική και αποφασιστική εξωτερική πολιτική σύμφωνα με τα εθνικά της συμφέροντα και τους στόχους της. Η εκλογή ως ΓΓ ΟΑΣΕ του Πρέσβη Sinirlioğlu ο οποίος εξελέγη με συναίνεση 57 χωρών που εκπροσωπούν διαφορετικές στρατηγικά συμφέροντα από διαφορετικές γεωγραφίες είναι ένα σημαντικό σημάδι εμπιστοσύνης στο κύρος της χώρας μας και στην εξωτερική πολιτική που ασκεί.
3. Σημειώνοντας ότι υπάρχουν πολλές υπηρεσίες σε ξένα γραφεία εθνικής αντιπροσωπείας και ότι η Τουρκία είναι μία από τις κορυφαίες χώρες σε αυτό το θέμα, ο Φιντάν είπε: “Από τον Δεκέμβριο του 2024, έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 2,7 εκατομμύρια προξενικές συναλλαγές. Δίνεται προτεραιότητα στην πρόσβαση των πολιτών μας σε υπηρεσίες που μπορούν να προσφερθούν διαδικτυακά και στη δημιουργία της τεχνικής υποδομής αυτών των υπηρεσιών».
4.Το 2024 πραγματοποιήθηκαν 62 επισκέψεις στο εξωτερικό και 145 εγχώριες συναντήσεις και δεξιότητες με κορυφαίο το 15ο Διπλωματικό Συνέδριο των Πρέσβεων στο Φόρουμ της Αττάλειας.
5. Η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπιστικής βοήθειας, ξεπέρασε τα 6,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023. Η Τουρκία έστειλε 88 χιλιάδες τόνους βοήθειας στη Γάζα και είναι επίσης μια από τις χώρες που έστειλε τη μεγαλύτερη βοήθεια στον Λίβανο.
6. «Η Τουρκία βρίσκεται σε μια γεωγραφία όπου ο καθένας κάνει διαφορετικούς στρατηγικούς υπολογισμούς, όπου δεν είναι σαφές ποιος θα ωφεληθεί από αυτούς τους στρατηγικούς υπολογισμούς. συμφέροντα και πότε και πού, γεμάτο αβεβαιότητες και πού παίζονται διαφορετικά παιχνίδια.” “Η πολιτική που εφαρμόζεται με στρατηγική υπομονή, σοφία, μεγάλη αποφασιστικότητα και φροντίδα εδώ και 13 χρόνια, έχει εξελιχθεί σε άλλο σημείο από σήμερα.
7. Όσον αφορά την πολιτική της Τουρκίας για τη Συρία και τη Διαδικασία της Αστάνα από το 2016 τονίσθηκε ότι η Τουρκία έπεισε τη Ρωσία και το Ιράν «να μην παρέμβουν» στη Συρία κατά τη διάρκεια της επίθεσης ανταρτών και τζιχαντιστών που οδήγησε στην πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ.Μέσα σε έντεκα ημέρες από τότε που ξεκίνησε την επίθεση, ο συνασπισμός των ανταρτών υπό την ηγεσία της ισλαμιστικής οργάνωσης Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ κατέλαβε τη Δαμασκό και ανέτρεψε τον Άσαντ ο οποίος κατέφυγε μαζί με την οικογένειά του στη Ρωσία.Η πρεσβεία της Τουρκίας στη Δαμασκό θα επαναλειτουργήσει από το Σάββατο (14/12), και τόνισε επίσης ότι στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η εξάλειψη της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG, των Μονάδων Προστασίας του Λαού. Η YPG είναι βασική συνιστώσα των δυνάμεων που στηρίζονται από τις ΗΠΑ και βοήθησαν στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Η Άγκυρα θεωρεί τις YPG τρομοκρατική οργάνωση και υποστηρίζει ότι αποτελούν παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).
8. Αναφορικά ως προς τις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ ο Τ/ΥΠΕΞ τόνισε ότι το Ισραήλ επιταχύνει τις προσπάθειές του να επωφεληθεί από τις εξελίξεις στη Συρία αγνοώντας ξανά το διεθνές δίκαιο, ο υπουργός Φιντάν είπε: «Το Ισραήλ, που εισήλθε στο συριακό έδαφος, στοχεύει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας με την νοοτροπία κατοχής του. Θέτει σε κίνδυνο τη διαδικασία κατά την οποία η Ο συριακός λαός πλησιάζει την ειρήνη και την ηρεμία.” “Το Ισραήλ, που κατέστρεψε τη Γάζα, απειλεί τώρα το μέλλον των Σύριων αδελφών μας.” “Η νοοτροπία δεν αλλάζει. Η επιθετικότητα, οι θηριωδίες και η ανομία του Ισραήλ συνεχίζονται. Ως Τουρκία, συνεχίζουμε να παραμένουμε δίπλα Τα αδέρφια μας από τη Συρία, όπως πάντα.”
9. Ο Φιντάν υπογράμμισε ότι το εμπόριο με το Ισραήλ έχει σταματήσει εντελώς από τις 2 Μαΐου και υπενθύμισε ότι υπέβαλαν αίτηση παρέμβασης στην υπόθεση που κατέθεσε η Νότια Αφρική στο Διεθνές Δικαστήριο. Υπενθυμίζοντας ότι πρωτοστάτησαν σε μια κοινή πρωτοβουλία επιστολής στα Ηνωμένα Έθνη για να σταματήσουν οι πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, ο Φιντάν είπε: “Το Ισραήλ συνεχίζει την επιθετικότητά του στην περιοχή με τη διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια ορισμένων χωρών. Για το λόγο αυτό, καταβάλλουμε προσπάθειες να απομονώσει το Ισραήλ στη διεθνή κοινότητα”
10. Ο Φιντάν είπε ότι η Ομάδα Επαφής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας-Αραβικού Συνδέσμου επισκέφθηκε 18 χώρες και διεθνείς οργανισμούς για να διασφαλίσει την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας και την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτος και 9 ακόμη χώρες αναγνώρισαν την Παλαιστίνη ως κράτος.
11. Η τρομοκρατική οργάνωση PKK αποτελεί σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας και του Ιράκ και υπάρχει κοινή αντίληψη των δύο κρατών ως προς αυτό το θέμα. Δηλώνοντας ότι υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας για ειρήνη στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου, ο Φιντάν δήλωσε ότι έχει επιτευχθεί ένα στενό σημείο στην εδραίωση της ειρήνης Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας και ότι η Τουρκία υποστηρίζει όλες τις προσπάθειες. Ο Φιντάν τόνισε ότι αυτό που συνέβη μετά τις βουλευτικές εκλογές στη Γεωργία αποκάλυψε για άλλη μια φορά την ύπαρξη λεπτών ισορροπιών στην περιοχή. Ο Φιντάν επεσήμανε ότι οι σχέσεις με το Πακιστάν έχουν ιδιαίτερη σημασία και είπε ότι οι διμερείς σχέσεις έχουν σημειώσει πρόοδο σε κάθε τομέα, από την οικονομία μέχρι την ασφάλεια, από τον πολιτισμό μέχρι την εκπαίδευση. Ο Φιντάν σημείωσε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να είναι ενεργός παράγοντας με στενές σχέσεις με τις βαλκανικές χώρες, δηλώνοντας ότι έχουν ληφθεί και θα συνεχίσουν να γίνονται βήματα για την αναζωογόνηση της διαδικασίας πλήρους ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Η Τουρκία είναι ένας αξιόπιστος εταίρος και φίλος της Βόρειας Αφρικής.και
είναι επίσης σημαντικό να διασφαλιστεί η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή του Κέρας της Αφρικής, ο Φιντάν έδωσε πληροφορίες για τη Διαδικασία της Άγκυρας που διεξάγεται μεταξύ Σομαλίας και Αιθιοπίας. Επίσης ο Φιντάν επεσήμανε ότι η Κεντρική Ασία είναι ένας τομέας ενδιαφέροντος για πολλές χώρες όσον αφορά τους ενεργειακούς πόρους και τη συνδεσιμότητα και δήλωσε ότι βελτιώνουν τις σχέσεις με αυτές τις χώρες μέρα με τη μέρα μέσω ιστορικών και πολιτιστικών δεσμών. Δηλώνοντας ότι στοχεύουν στην αύξηση της προβολής και της συνεργασίας στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, ο Φιντάν είπε ότι με την έναρξη λειτουργίας της πρεσβείας στη Νικαράγουα, ο αριθμός των πρεσβειών στην περιοχή θα είναι 19.
12. Η Τουρκία αποκλείεται να εγκαταλείψει την πολιτική της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος στην Κύπρο, δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, ενώ υποστήριξε ότι ο εξοπλισμός της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορεί να πυροδοτήσει μια νέα κούρσα εξοπλισμών στο νησί. Στην ομιλία του τονίσε ότι «ο εξοπλισμός της ελληνοκυπριακής διοίκησης της νότιας Κύπρου» – όπως αναφέρθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία – “μπορεί επίσης να πυροδοτήσει μια νέα κούρσα εξοπλισμών στο νησί. Αποκλείεται να εγκαταλείψουμε την κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς του τουρκοκυπριακού λαού στην εθνική μας υπόθεση, το Κυπριακό. Τονίζουμε αυτό το θέμα σε όλες τις πλατφόρμες, ιδιαίτερα στα Ηνωμένα Έθνη”.
13. Η Τουρκία εργάζεταιγια θετική ατζέντα με την Ελλάδα ενώ ο Τ/ΥΠΕΞ μίλησε και πάλι για «τουρκική μειονότητα» στη Δυτική Θράκη, αναφερόμενος στη μουσουλμανική μειονότητα.Ανέφερε ακόμη ότι “συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με την Ελλάδα για μια θετική ατζέντα. Συνεχίζουμε τις πρωτοβουλίες μας για την προστασία της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και των δικαιωμάτων των συμπατριωτών μας που ζουν στα Δωδεκάνησα. Από την άλλη, προστατεύουμε αποφασιστικά τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο τόσο στο πεδίο όσο και στο τραπέζι”.
14. Η Τουρκία θα φιλοξενήσει την Άτυπη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ το 2025 και τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ μετά το 2025 και την 51η Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στην Κωνσταντινούπολη στις 20-21 Ιουνίου 2025.Ο Φιντάν τόνισε ότι η Τουρκία συνεχίζει τη στενή συνεργασία της με τον ΟΗΕ και εξήγησε ότι διατηρείται το όραμα να μετατραπεί η Κωνσταντινούπολη σε κέντρο του ΟΗΕ και να γίνει μια από τις πρωτεύουσες της πολυμερούς διπλωματίας.
Αντί Επιλόγου
https://www.komotinipress.gr/i-proeklogiki-diplomatia-tou-r-t-erntogan/
Η “προεκλογική διπλωματία” του Ρ.Τ. Ερντογάν
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Νέους πρέσβεις και επικεφαλής μονίμων διπλωματικών αντιπροσωπειών , σε συνέχεια των προηγουμένων τοποθετήσεων της 2/6/2022,
όρισε ο Τούρκος ΥΠΕΞ κ.Μεβλούτ Τσαβούσογλου τα ονόματα των οποίων
περιλαμβάνονται στο προεδρικό διάταγμα που αναμένεται να δημοσιευθεί
στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνησεως, όπως άλλωστε είχε ανακοινώσει ο ίδιος ο Τούρκος ΥΠΕΞ σε δημοσιογράφους στην Άγκυρα στις 14/9/2022.
Σε μία πρώτη αποκωδικοποίηση της αποστολής των “προεκλογικών διπλωματών” της Τουρκίας, εν όψει των εκλογών του 2023, εκτιμάται ότι η αποστολή τους θα κινείται στους ακόλουθους άξονες εξωτερικής πολιτικής:
- 1. Την προώθηση του αφηγήματος της “πολλαπλής τουρκικής ταυτότητας”
με στόχο την διεύρυνση της εθνολογικής γεωγραφίας για 50 εθνοτικές
ομάδες και την προώθηση της ερντογανικής νεοθωμανικής κουλτούρας σε
περισσότερες από 30 γλώσσες, κυρίως με τουρκικές ρίζες, και κουρδικές
και αραβικές γλώσσες. - 2. Την διεύρυνση της εθνοθρησκευτικής γεωγραφίας
συνδυάζοντας τον νεοοθωμανικού τύπου ισλαμισμό με την ιδεολογία του
παντουρκισμού παρουσιάζοντας μία άλλη ταυτότητα του τουρκικού έθνους
ανακαλύπτοντας “τούρκους” ακόμη κι εκεί που αντικειμενικά δεν υπάρχουν
μέσα από την στρατηγική της ήπιας ισχύος και την διδασκαλία της
τουρκικής γλώσσας, την εκτύπωση βιβλίων ή την προώθηση της τουρκικής
κουλτούρας. - 3. Την προώθηση της εθνοθρησκευτικής ταυτότητας σε
περισσότερα από 40 εθνοτικές ομάδες από την Ουγγαρία και τη Φινλανδία
μέχρι τους ιθαγενείς της Σιβηρίας, τους Κορεάτες και τους Ιάπωνες. Η
εργαλειοποίηση των Μειονοτήτων και των οικονομικών μεταναστών στις χώρες
υποδοχής εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία επισης. 
4. Την προβολή τουρκικής ισχύος σε ζώνες επιρροής και την επιδίωξη της realpolitik προς “διευκόλυνση της διπλωματίας” σε συνδυασμό με την προσωπικότητα των διπλωματικών αποστολών της γείτονος με έμφαση στην δράση εκάστου ενός Πρέσβη. Κοινός
στόχος όλων θα είναι η προβολή του Ρ. Τ. Ερντογάν ως του μόνου ηγέτη
της Τουρκίας που μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο σύμμαχο, συνομιλητή και
συνεργάτη σε διεθνές επίπεδο.- 5.Την κοινή προσέγγιση ζητημάτων από όλο τον κρατικό μηχανισμό με ταυτόχρονη χρήση συμβατικών και μη μεθόδων: από την στρατιωτική διπλωματία μέχρι τιην εναλλακτική ή και την ανόρθοδοξη διπλωματική δράση.
- 6. Την αναδιευθέτηση και επαναπροσδιορισμό της φιλο-ισλαμιστικής εξωτερικής πολιτικής
καθώς η Τουρκία ήταν εκ των ενθέρμων υποστηρικτών της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας και των θυγατρικών της σε όλη τη Μέση Ανατολή αντλώντας από
την πανισλαμική ήπια δύναμη, τη νεο-οθωμανική δημιουργία μύθων για το
ΑΚΡ. Υπό το φως των νέων εξελίξεων και διπλωματικών σχέσεων (όπως λχ με
Ισραήλ ή αραβικές χώρες) θα πρέπει να υπάρξει μία μετατόπιση βάρους
χωρίς όμως να διαταραχθούν τα δομικά στοιχεία της σχέσης αυτής. - 7.Την στρατηγική της διεύρυνσης της τουρκικής ηγεσίας ακόμη και σε επίπεδο ΟΗΕ παρουσιάζοντας την ως εκπρόσωπο του ευρύτερου ισλαμικού κόσμου ειδικά στην Αφρική όπου φαίνεται πώς επενδύει αρκετούς πόρους μέσω αναπτυξιακής βοήθειας.
- 8. Την δημιουργία διαφορετικών διαύλων για τις δομές που παράγουν εξωτερική πολιτική στην Άγκυρα , μέσα από έναν πολυεπίπεδο μηχανισμό υπηρεσιών, επιτροπών, συμβούλων και ομάδων πιέσεων και συμφερόντων.
- 9.Την αναπροσαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας στα νέα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά δεδομένα
(ΗΠΑ, οικονομική διπλωματία, διπλωματικά κέρδη από Λιβύη, Συρία, Ν.
Καύκασο, αντιμετώπιση αντιτουρκικών τάσεων, εξισορρόπηση περιφερειακού
ανταγωνσιμού με Ρωσία, Ιράν, επαναφορα σχέσεων με ΗΑΕ, Σαουδικη Αραβία,
Ισραήλ, ευθυγράμμιση με ΝΑΤΟ στο ουκρανικό) - 10. Την υποστήριξη ή/και διπλωματική κάλυψη θερμών επεισοδίων,μαύρων επιχειρήσεων και πρακτικών δολιοφθοράς.
Στο πλαίσιο των νέων τοποθετήσεων, στη Αθήνα νέος Πρέσβης διορίσθηκε ο κ. Τσαγατάι Ερτζιγές, υψηλόβαθμος διπλωμάτης, και στα KATEXOMENA από την Τουρκία εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας διορίστηκε Πρέσβης ο κ. Μετίν Φεϊζίογλου, πρώην πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων της Τουρκίας.
“Καινοτόμος διπλωματία” vs. “Ήσυχο καλοκαίρι” – Τα λάθος μηνύματα της Ελληνικής Διπλωματίας
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Την Κυριακή 20/6 ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εργασίες του Antalya Diplomacy Forum (ADF) στην Τουρκία,
όπου έλαβαν μέρος 11 αρχηγοί κρατών, 45 υπουργοί εξωτερικών, 60
εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών, 256 ακαδημαϊκοί από 50 πανεπιστήμια.
Διεξήχθησαν πλέον των 50 διμερών συναντήσεων με 2 διασκέψεις κορυφής, 15
πάνελ, 25 παράπλευρες εκδηλώσεις και δύο fora νέων ακαδημαΐκών.
Ενδεικτικά ν’αναφέρουμε ότι διενεργήθησαν 8.000 διαγνωστικά τέστ pcr.
Κατά την εκτίμηση του γράφοντος ιδιαιτέρως πρέπει ν’αναλυθεί το πάνελ που οργάνωσε το Crans Montana Forum με θέμα “Μια νέα διπλωματία για έναν νέο κόσμο” όπου ετέθησαν θέματα όπως:
Θεωρία και πρακτική της καινοτόμου διπλωματίας, η ενεργειακή διπλωματία
και το μέλλον της Ευρώπης , πάντα βεβαίως υπό το πρίσμα των τουρκικών
συμφερόντων.
Στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το Καθεστώς Ερντογάν έχει στραφεί προς τον επαναπροσδιορισμό της τουρκικής διπλωματίας στη νέα πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων εφαρμόζοντας ένα αναδυόμενο δόγμα διπλωματικής πρακτικής που
καθιστά την Τουρκία μία αυτόνομη δύναμη στην παρούσα φάση όπου Ρωσία ,
Κίνα και μεσαίες δυνάμεις βρίσκονται αντιμέτωπες με τον υπόλοιπο δυτικό
κόσμο αναθεωρώντας την κατανομή ισχύος όπως διαμορφώθηκε μετά τον Β’ΠΠ.
Το τέλος του Antalya Diplomacy Forum (ADF) βρίσκει την Τουρκία να αναγάγει σε κυρίαρχο δόγμα της τον τακτικισμό των διαπραγματεύσεων με την κατάσταση στο πεδίο
εξασφαλίζοντας “ειδικές σχέσεις” με ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ρωσία αλλά και ευρωπαϊκές
δυνάμεις (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) οι οποίες στο πλαίσιο των
δικών τους συμφερόντων προβαίνουν σε διολίσθηση αρχών και αξιών (που
είναι ούτως ή άλλως ρευστά στη Διεθνή Κοινωνία) δίνοντας τον απαραίτητο διπλωματικό ζωτικό χώρο για τα τουρκικά συμφέροντα.
Στην τρέχουσα περίοδο, οι δυτικές δυνάμεις εκτός των περιφερειακών τους συμφερόντων αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μιας πολυμέτωπης σύγκρουσης με την Κίνα, με την οποία ο πόλεμος δεν είναι πλέον μόνον ένα θεωρητικό ενδεχόμενο και μεσαίες δυνάμεις όπως η Τουρκία θα δημιουργήσουν μια σχετική ανισορροπία στον βαθμό που ενταχθούν σε άλλο πόλο δύναμης κι αυτό είναι που πρυτάνευσε στη συζήτηση Μπάϊντεν-Ερντογάν.
Η Ελληνική Διπλωματία διά στόματος Πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ υποστηρίζοντας το “αφήγημα της αποκλιμάκωσης” και θέτοντας ως στόχο ένα (τουριστικά χαμένο) “ήσυχο καλοκαίρι” εγκαταλείπει την πρακτική της ενίσχυσης αποτροπής των τουρκικών σχεδίων και ακολουθεί ένα δύσβατο δρόμο συζητήσεων με έναν αντίπαλο που δεν έχει κοινές αξίες και βάσεις διαπραγμάτευσης και χρησιμοποιεί την στρατιωτική ισχύ ως βασικό εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. (Λιβύη, Αφγανιστάν, Συρία, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Ουκρανία, Βαλκάνια,Αιγαίο, Θράκη-Έβρος, Κύπρος…)
Η Ελληνική Διπλωματία με την κίνηση του σώματος και τις αβρότητες των εναγκαλισμών εξέπεμψε και λάθος μηνύματα: απέναντι σε έναν επιθετικό γείτονα, ο οποίος αν (παρα)βιάζει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και εθνικής έννομης τάξης (βλ. επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Θράκη) γίνεται δεκτός ως φίλος και σύμμαχος στην Αθήνα. Με αυτή και μόνον την κίνησή του κ. Ν. Δένδιας διέγραψε την προοπτική των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας και έχασε διπλωματικό χρόνο για την άσκηση ενεργητικής διπλωματίας
που θα μετέτρεπε τα ελληνοτουρκικά ζητήματα σε ευρωτουρκικά αλλά και να
εκμεταλλευθεί προς όφελός της το αρνητικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί
στην διοίκηση Μπάϊντεν, στον Πρόεδρο Μακρόν και σε άλλους μικρότερους
ευρωπαίους εταίρου.
Το Καθεστώς Ερντογάν κερδίζει χρόνο με ελιγμούς και
μηνύματα συνεργασίας, κερδίζει χώρο σε συνόδους κορυφής , επιτυγχάνει
αναβάθμιση τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ, συζητά μορφές συνεργασίας για
το (λαθρο)μεταναστευτικό – προσφυγικό και καθίσταται προνομιακός
συνομιλητής των Ευρωπαίων αλλά και ωφελούμενος (και με την ελληνική
συναίνεση) ΧΩΡΙΣ προϋποθέσεις και όρους.
Η Τουρκία δεν εγκαταλείπει την τακτική των μονομερών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας
και η Ελληνική Διπλωματία διατυπώνει ασύμμετρες διεκδικήσεις και
προτάσεις χάνοντας ΚΑΙ το στρατηγικό χαρτί του 1981 που μας κληροδότησε ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής με την ένταξή μας στην ΕΕ ΚΑΙ την δυνατότητα να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ τα αναφαίρετα δικαιώματά της για την Ελλάδα των Τεσσάρων Θαλασσών.
Στον βαλκανικό περίγυρό μας βλέπουμε ότι η διεθνής κοινότητα εισάγει
ένα διεθνοπολιτικό bypass των ιστορικών δεδομένων αλλά και του διεθνούς
δικαίου,που περιλαμβάνει την ενίσχυση του τριγώνου
Τουρκίας-Αλβανίας-Κοσόβου-Σκοπίων και την αποδυνάμωση του
«παραδοσιακού»άξονα Αθήνας-Βελιγραδίου.
Το πρόσφατο περιστατικό με τις φανέλλες δείχνει ότι η σκοπιανή πρακτική απέναντι στην χρήση ονομασίας και συμβόλων στο EURO2020 τείνει να μετατρέψει την Συμφωνία των Πρεσπών σε ένα πειραματικό εργαλείο εισάγοντας την καινοφανή πρακτική της μεικτής ιδιωτικής και δημόσιας διπλωματίας: εάν
σύμφωνα με τον κ. Bujar Osmani η υποχρέωση για χρήση της νέας ονομασίας
δεν αφορά ιδιωτικούς οργανισμούς των Σκοπίων, κατά μείζονα λόγο δεν
αφορά και ιδιωτικούς οργανισμούς της Ελλάδας!
Αυτό
ακριβώς το μείγμα διπλωματίας και πολιτικής επικαλέσθηκε στο Antalya
Diplomacy Forum (ADF) ο Τούρκος ΥΠΕΞ για τα ελληνοτουρκικά λέγοντας:
“Η συνέντευξη τύπου
μας ήταν ωραία, αλλά ο φίλος μου ο Δένδιας λέει πολλά πίσω από την
πλάτη μας. Δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο. Εμείς τα παραβλέπουμε.
Έχουμε μια συμφωνία κυρίων που προβλέπει να μην διεξαχθεί καμία άσκηση
στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν. Αλλά τώρα βλέπουμε
την Ελλάδα να εκδίδει NAVTEX. Η Ελλάδα παραβιάζει και αυτή τη συμφωνία
μας. Πρέπει να εγκαταλείψει αυτές τις προκλήσεις και τα προκλητικά
βήματα. Ξέρω ότι το κάνουν για να ικανοποιήσουν κάπως το λαό τους. Αλλά
δεν ωφελούν σε τίποτα. Εμείς θέλουμε να μετατρέψουμε σε συγκεκριμένα
βήματα το διάλογο που έχουμε ξεκινήσει. Είμαστε ειλικρινείς και
αποφασισμένοι στο συγκεκριμένο θέμα”.
“Eksen kayması” και Θράκη
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Στην
σημειολογία των διεθνών σχέσεων και ειδικά σε ό,τι αφορά στην ανάγνωση
της (εξωτερικής) πολιτικής της Τουρκίας την τελευταία δεκαετία, σχεδόν,
συναντούμε τον όρο “Eksen kayması” (μετατόπιση άξονα).
Η συζήτηση για την “μετατόπιση άξονα” συνδέεται με τις επιλογές του
Ρ.Τ.Ερντογάν και του ΑΚΡ για μία σειρά θεμάτων που συνδέονται ακριβώς με
τον τρόπο ανάγνωσης των κινήσεων της γείτονος σε επίπεδο διακρατικών
σχέσεων υπό το πρίσμα οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών και
πολιτιστικών επιλογών.
Λοιπόν, αλλάζει ο άξονας του AKP ή της Τουρκίας; Ή αλλάζει ο
άξονας του κόσμου; ήταν το βασικό ερώτημα διανοητών και πολιτικών
αναλυτών στην Τουρκία.
Σε αυτό το ερώητημα μας απάντησε προσφάτως, αυτοπροσώπως, ο ίδιος ο Ρ.Τ. Ερντογάν λέγοντας ότι “Η
Τουρκία εδραιώνει τη θέση της ως δύναμη με επιρροή στην παγκόσμια
σκακιέρα ως παράγοντας παιχνιδιού μέρα με τη μέρα. Το τραπέζι μπροστά
μας είναι αυτό. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς, δεν έχει γίνει μετατόπιση
άξονα στη χώρα μας, αντιθέτως, μετά από μακρά αναζήτηση, η χώρα μας
βρήκε τον πραγματικό της άξονα, το όνομα αυτού του άξονα είναι ο άξονας
της Τουρκίας. Εκτελούμε κάθε πολιτική που εφαρμόζουμε εξ ολοκλήρου
σύμφωνα με τον άξονα Türkiye.”
Σε μία παράλληλη εξέλιξη, το 2021,
το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και ο διπλωματικά απόβλητος κ. Μουράτ
Ομέρογλου εξανάγκασε τον κλειστό κύκλο της παρακρατικής σέκτας του
παραερντογανικού καθεστώτος που δρα στην Κομοτηνή (και δεν αποτελείται
μόνον από ματαιόδοξους ξελιγωμένους) να δημιουργήσει ένα σκηνικό
αστάθειας, διχάζοντας την Μειονότητας και τα μέχρι τότε ειωθότα
δημιουργώντας μία νέα γενιά πολιτικών της Μειονότητας που θα ήταν
πειθήνια κι απολύτως ελεγχόμενη από την κεντρική διοίκηση του
παραερντογανικού καθεστώτος. Στόχος ήταν να τιμωρηθούν όλοι όσοι
εκινούντο εκτός “Eksen kayması”. Τα
παραπάνω περιγράφονται με απόλυτη σαφήνεια στο τουρκόφωνο μειονοτικό
GUNDEM σε κείμενο που προέρχεται απευθείας από το Τουρκικό Προξενείο.
Σήμερα, εν έτει 2024, διαβάζουμε μία κουραστική “δήθεν” συνέντευξη του Εγκαθέτου Οζγκιούρ Φερχάτ , βουλευτή της Νέας Αριστεράς,
ο οποίος χρησιμοποιεί τον κωδικό όρο “Eksen kayması” προκειμένου να
υποδηλώσει την πλήρη υποταγή στην παρακρατική σέκτα του παραερντογανικού
καθεστώτος που στεγάζεται στην Ιώνων και ποτίζει με το δηλητήριο του
εξτρεμιστικού ισλαμοφασισμού την τοπική κοινωνία, εμποδίζοντας την
κοινωνική χειραφέτηση της Μειονότητας.
Ο ματαιόδοξος Οζγκιούρ Φερχάτ, ανενδοίαστα κι ανερυθρίαστα δηλώνει ότι με βάση τον “Eksen kayması” θα προσεγγισθεί το πρόβλημα της αναγνώρισης της “εθνικής τουρκικής μειονότητας” καθώς και τα άλλα συνοδά ζητήματα
(ψευδομουφτήδες, παρακρατικές δομές, μειονοτική εκπαίδευση κλπ) με
“ρεαλιστικές λύσεις”, προϊδεάζοντας όλους εμάς για κινήσεις μιας ντε
φάκτο αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης έτσι όπως την επιθυμεί το πιο
σκληροπυρηνικό κατεστημένο της Άγκυρας.
Δεν αποκλείεται μετά τη συνάντηση κορυφής και την “Διακήρυξη των
Αθηνών” να μη πετούν τουρκικά μαχητικά πάνω από το Αιγαίο ή να μην
έχουμε κλιμάκωση στρατιωτικών προκλήσεων αλλά στην Θράκη τίποτα δεν έχει αλλάξει από τις τακτικές και πρακτικής της παρακρατικής σέκτας του παραερντογανικού καθεστώτος. Η καθημερινή αποδελτίωση και καταγραφή των παραφυάδων των παρακρατικών δομών στην Θράκη αυτό καταδεικνύουν.
Οι σημειολόγοι των ε/τ σχέσεων και οι μελετητές της τουρκικής
εξωτερικής πολιτικής ας ασχοληθούν λίγο με τον ρόλο των παρακρατικών
δομών στην διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας…
Ζεϋμπέκ-Φερχάτ είναι πιόνια της επιθετικής τουρκικής διπλωματίας στην Θράκη;
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Οι διπλωματικοί αναλυτές και σημειολόγοι των διεθνών σχέσεων
επισημαίνουν ότι “αποτελεί πάγια τακτική της Τουρκίας να χρησιμοποιεί
επιθετική διπλωματία, προσδοκώντας πολλαπλά οφέλη. Η Ελλάδα οφείλει να
παρακολουθεί την πορεία της γείτονος, προβαίνοντας σε κινήσεις ενίσχυσης
της διαπραγματευτικής της αξίας”.
Οι έμπειροι διεθνολόγοι και γνώστες των ελληνοτουρκικών , πάλι,
τονίζουν πως “Η προτεραιότητά μας είναι η προώθηση του εθνικού
συμφέροντος και όχι να μεταθέτουμε για το μέλλον τα δύσκολα υπό
χειρότερους όρους και να βλέπουμε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας
καθημερινά να πολλαπλασιάζονται”.
Για
την οικονομία του λόγου, βλέπουμε τους εντολοδόχους του τουρκικού
παρακράτους, να συνεχίζουν απτόητοι τις πρακτικές εκείνες με τις οποίες αντιστρατεύονται την δημοσια ταξη και ασφαλεια ενώ δημιουργούν και ζητήματα παρεμβατικότητας στη ελληνική έννομη τάξη αφού η Τουρκία μπορεί ανά πάσα στιγμή να επικαλεσθεί “τον ρόλο της εγγυήτριας και προστάτιδας δύναμης” όπως έκανε στην Κύπρο και όπως φροντίζει κατά καιρούς να κάνει αφού θεωρεί την (θρησκευτική) μειονότητα στην Θράκη ως “στρατηγική μειονότητα” .
Για του λόγου του αληθές, δύο χθεσινές εικόνες από τον Ληνό Ροδόπης και τον Εχίνο Ξάνθης
έρχονται να επιβεβαιώσουν την μεθοδολογία του εισαγόμενου πολιτικού
ισλάμ που εντάσσεται στον μακρόπνοο σχεδιασμό της τουρκικής εξωτερικής
πολιτικής με έναν εκ των ενδιαμέσων στόχων της, να είναι η αναθεώρηση
της Συνθήκης της Λωζάννης. Πιο συγκεκριμένα:
- Στον Ληνό του Δήμου Ιάσμου παρακρατικοί, εγκάθετοι κι ενεργούμενα του τουρκικού προξενείου μετέτρεψαν μία παραδοσιακή εκδήλωση των Πομάκων της Ροδόπης σε πολιτικοθρησκευτική εκδήλωση του πολιτικού ισλάμ
με την συνδρομή του τοπικού πολιτικού δυναμικού (ανάμεσά τους και ο
βουλευτής της Νέας Αριστεράς κ. Οζγκιούρ Φερχάτ) και την απουσία της
Ελληνικής Διοίκησης, ενώ - στον Εχίνο Μύκης ο παρακρατικός μηχανισμός της
Τουρκίας στην Ξάνθη, ΑΝΗΡΤΗΣΕ πανώ εντός του τεμένους όπου αναγράφεται η
φράση “Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης” μετατρέποντας την ούτως ή
άλλως παράνομη παραθρησκευτική εκδήλωση του κατηχητικού σχολείου της
ψευδομουφτείας Κουράν Κουρσού σε πολιτική τελετή με την (φαντασιακή)
νομιμοποίηση της από τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς κ. Χουσεΐν Ζεϋμπεκ.
Η χρήση του όρου “τουρκική μειονότητα”
με την εμφάνιση στο φωτογραφικό στιγμιότυπο τον παραθρησκευτικό
ψευδομουφτή και τον βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου κ. Χουσεΐν
Ζεϋμπέκ αποσκοπεί στην δημιουργία εντυπώσεων που συνοψίζονται στα εξής:
α) “να ποιοί εκπροσωπούν την τουρκική μειονότητας της Δυτ.
Θράκης” β) “δεν παραβιάζουμε καμία νομοθεσία αφού δεν υφιστάμεθα
κυρώσεις” γ) “είμαστε όλοι Τούρκοι, δεχθείτε το”
Η τουρκική διπλωματία προσπαθεί να διαγνώσει τον βαθμό αντοχής κι ανοχής στις τουρκικές προκλήσεις εντός Ελληνικής Επικράτειας έχοντας ως βασική επιδίωξη
την δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα εξαναγκάσουν την Ελλάδα να
υπαναχωρήσει από την χρήση του όρου “τουρκική μειονότητα” [crash test η
ανοχή στις προκλήσεις του DEB/ΚΙΕΦ και τις πρακτικές των Εγκαθέτων] και να αποδεχθεί την διασταλτική εφαρμογή των όσων αναφέρονται στην Σύμβαση- Πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων,
που καταρτίστηκε υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης (1/2/1998)
με απώτερο στόχο να γίνουν σημαντικές αλλαγές στη νομοθεσία και στην
πρακτική της Ελληνικής Κυβέρνησης και να προωθηθεί ένα νέο δόγμα
στην προστασία και η προώθηση των μειονοτικών δικαιωμάτων οδηγώντας σε
de jure αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης!!! με ενδιαμέσους
φορείς παρακολούθησης και υλοποίησης τις διάφορες παρακρατικές
οργανώσεις του Προξενείου στην Θράκη !!! (οι γνωστοί προξενικοί σύλλογοι
οι οποίοι και εμφανίζονται σε κείμενα ως ΜΚΟ).
Κι εδώ ακριβώς έγκειται η σημασία του ρόλου του ΚΙΕΦ
που φιλοδοξεί να αποτελέσει το όχημα για την υπεράσπιση των
“δικαιωμάτων” σε πανελλαδικό επίπεδο όχι μόνον των τουρκοφρόνων της
Θράκης αλλά και κάθε ομάδας πληθυσμιακής αλλογενών, αλλοδόξων κι
αλλοφρόνων με ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά που ζει εντός της
Ελληνικής Επικράτειας!!!
Το ζήτημα , ωστόσο, αφορά στον ρόλο του τοπικού πολιτικού δυναμικού και τον ρόλο που έχουν αναλάβει οι αιρετοί
που υποστηρίζονται κι ενισχύονται από το ΚΙΕΦ και τους μηχανισμούς του
τουρκικού παρακράτους με ιδιαίτερα σημαίνοντα τον ρόλο των βουλευτών κκ Μπουρχάν Μπαράν, Χουσεΐν Ζεϋμπέκ και Οζγκιούρ Φερχάτ.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Η τουρκική διπλωματία, με αυτή την πρακτική, -εκτός των άλλων –
παραβλέπει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, η
οποία περιέχει τις διατάξεις περί μειονότητας εφαρμόσιμες στην ελληνική
μειονότητα στην Τουρκία και στη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη
αντίστοιχα. Πρέπει να τονιστεί όμως ότι η εφαρμογή αυτής της Συνθήκης
από την Ελλάδα δεν σημαίνει ότι η μεταχείριση αυτής της προσδιορισμένης
μειονότητας είναι ένα θέμα μιας συνθήκης διακρατικών σχέσεων. Η Ελλάδα
έχει εκπληρώσει κατηγορηματικά όλες της τις υποχρεώσεις στο πλαίσιο της
εν λόγω Συνθήκης. Επιπλέον, στο πρόσφατο παρελθόν και προκειμένου να
εξασφαλιστεί η ομαλή ενσωμάτωση της μουσουλμανικής μειονότητας, η Ελλάδα
προσπάθησε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό να προσαρμόσει την προστασία της
μουσουλμανικής μειονότητας στα σύγχρονα πρότυπα των ανθρώπινων
δικαιωμάτων και να παρέξει στους μουσουλμάνους τις καλύτερες συνθήκες
διαβίωσης. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις διατάξεις των συγχρόνων,
διεθνών και περιφερειακών συνθηκών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και
λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες της Θράκης καθώς επίσης και τις
τρέχουσες κοινωνικές και οικονομικές πραγματικότητές της, η Ελλάδα
ενέκρινε και μία σειρά μέτρων “θετικής διάκρισης” υπέρ της
μουσουλμανικής μειονότητας.
Η Ελλάδα έχει τονίσει επανειλημμένα, ότι η μουσουλμανική
μειονότητα στη Θράκη αποτελείται από τρεις ευδιάκριτες ομάδες, τα μέλη
των οποίων είναι προέλευσης Τουρκικής, Πομακικής ή Ρομά. Κάθε μια από
αυτές τις ομάδες έχει την ευδιάκριτη προφορική γλώσσα και τις
πολιτιστικές παραδόσεις της. Η πολιτιστική κληρονομιά όλων των τμημάτων
της μειονότητας είναι πλήρως σεβαστή. Εντούτοις, οποιαδήποτε προσπάθεια
να προσδιοριστεί ολόκληρη η μουσουλμανική κοινότητα στη Θράκη ως
Τουρκική είναι απαράδεκτη όχι μόνο για πολιτικούς λόγους, αλλά και
επειδή δεν απεικονίζει την πραγματική σύνθεση της μουσουλμανικής
μειονότητας, σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια. Επιπλέον, οποιαδήποτε
προσπάθεια από τα μέλη του τμήματος της τουρκικής-προέλευσης
μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη να επιβάλει τα εθνικά ή πολιτιστικά
χαρακτηριστικά και τις παραδόσεις τους στα άλλα δύο συστατικά της
μειονότητας (Πομάκους και Ρομά) είναι ενάντια στα σύγχρονα πρότυπα των
ανθρώπινων δικαιωμάτων στον τομέα της προστασίας των μειονοτήτων.
Ποιούς και τί εκπροσωπούσαν οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς στην Αττάλεια;
Η δυτική διπλωματία κράτησε αποστάσεις από το 3ο Διπλωματικό
Φόρουμ της Αττάλειας – Ποιόν εκπροσωπούσαν σε αυτό το φόρουμ-παρωδία οι
Ζεϋμπέκ-Φερχάτ; – Ο Αλ. Χαρίτσης και η Ελληνική Βουλή θα ενημερωθούν για
τις επαφές των δύο βουλευτών; – Γιατί ταυτίσθηκε η παρουσία τους με την
συμμετοχή των παρακρατικών στελεχών του ΚΙΕΦ/DEB; – Συμμετείχαν σε
κοινή συζήτηση με τον Ερσίν Τατάρ από την Κατεχόμενη Κύπρο; – Οι Εγκάθετοι πήγαν να φωτογραφηθούν στο 3ο Διπλωματικό Φόρουμ της Αττάλειας
https://www.komotinipress.gr/pious-ke-ti-ekprosopousan-i-vouleftes-tis-neas-aristeras-stin-attalia/
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Το 3ο Διπλωματικό Φόρουμ της Αττάλειας ολοκλήρωσε τις
εργασίες του με την συμμετοχή 21 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, 80
υπουργών εκ των οποίων 52 ήταν ΥΠΕΞ στις χώρες τους με θεατές απο 148
χώρες σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία.
Αττάλειας που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της
Δημοκρατίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε
συναντήσεις με ηγέτες και ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν συναντήθηκε
με περισσότερους από 30 ομολόγους του, στο περιθώριο του φόρουμ.
Αν αφήσουμε κατά μέρος τα στοιχεία του κυβερνητικού μάρκετινγκ,
τα ποιοτικά στοιχεία μας δείχνουν ότι είχαμε συμμετοχή ρεκόρ από χώρες
της Λατινικής Αμερικής ενώ οι μισοί και πλέον από τους υπουργούς ΥΠΕΞ
προέρχονταν από την Αφρική. Οι δυτικές χώρες κράτησαν αποστάσεις από την
συγκεκριμένη εκδήλωση και στην καλύτερη περίπτωση εκπροσωπήθηκαν από
διπλωματικό προσωπικό.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι δυτικές κυβερνήσεις τηρούν
αποστάσεις από τον Ρ.Τ. Ερντογάν, δεν επιθυμούν να νομιμοποιήσουν την
αντιδυτική ρητορικής της Τουρκίας και κυρίως εκτιμάται ότι το
συγκεκριμένο φόρουμ φιλοξενεί εχθρικές θέσεις για τα δυτικά
συμφέροντα.Άλλωστε, η παρουσία του Ρώσου ΥΠΕΞ ήταν από μόνη της
αποτρεπτική για την συμμετοχή δυτικών ομιλητών και συνέδρων.
Να υπενθυμίσουμε ότι το 2022, ο συντονιστής του πάνελ διέκοψε τον
Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ σχεδόν σε σημείο που δεν
μπορούσε να μιλήσει. Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών των Ταλιμπάν μίλησε
για 45 λεπτά.
Ο Χακάν Φιντάν, ο Τούρκος ΥΠΕΞ με στρατιωτική
κουλτούρα ασφαλείας, προσπάθησε να εισάγει νέες θεματικές ενότητες όπως η
Τεχνητή Νοημοσύνη και η Διαστημική Πολιτική, αλλά δεν ήταν αξιόλογη η
συμμετοχή ειδικών στις συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης. Μόλις ένας
υψηλόβαθμος αξιωματούχος από το Asia Pacific Space Cooperation με έδρα
το Πεκίνο είχε δηλώσει συμμετοχή σε σχετικό πάνελ.
Το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως “δόγμα στρατηγικής αυτονομίας”
συνοδευόμενο από παρεμβατισμό, μονομερή και καταναγκαστική διπλωματία
δημιουργεί ένταση στις σχέσεις της χώρας με τον δυτικό τρόπο σκέψης κι
αντίληψης των διεθνών σχέσεων.
Η διαρκής αντιδυτική ρητορική προς την κατεύθυνσης της
απαξίωσης της Δύσης μέσα από την άποψη ότι αυτή έχει παρακμάσει,
δημιουργεί μια βαθιά ένταση στις διπλωματικές σχέσεις της Τουρκίας για
τους εξής λόγους: α) η άρχουσα τουρκική ελίτ που υποκύπτει στο
πολιτικό ισλάμ αρνείται να ευθυγραμμισθεί με το σύγχρονο γεωπολιτικό και
γεωοικονομικό περιβάλλον β) η εξωτερική πολιτική λειτουργεί ως
μηχανισμός αναμέτρησης με τους πολιτικούς αντιπάλους στο εσωτερικό της
Χώρας για να κατακερματισθεί η αντιπολίτευση του παραερντογανικού
καθεστώτος γ)η απουσία συναλλακτικής αντίληψης και η επιμονή της
Τουρκίας σε ανταλλακτικές σχέσεις, διαπραγματεύσεις και μη τήρηση
συμπεφωνημένων δημιουργεί συχνά έλλειμμα εμπιστοσύνης στις διακρατικές
σχέσεις. δ) η στρατιωκοποίηση της διπλωματίας και η εμπλοκή παρακρατικών
μηχανισμών στην τουρκική εξωτερική πολιτική δεν βρίσκει σύμφωνη την
σύγχρονη διπλωματική πρακτική και σκέψη της Δύσης.
ήταν ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, o πρόεδρος της
Βουλγαρίας Ρούμεν Ράντεφ, η πρόεδρος του Κοσόβου Βιόσα Οσμάνι Σαντρίου
και οι υπουργοί Εξωτερικών των περισσότερων βαλκανικών χωρών. Σύμφωνα με
το πρόγραμμα συμμετείχαν επίσης, ο επικεφαλής σύμβουλος του καγκελαρίου
της Γερμανίας, ο αρμόδιος υπουργός για την Ευρώπη του Ηνωμένου
Βασιλείου και οι αναπληρωτές γενικοί γραμματείς του ΝΑΤΟ Μαρί Ντοχά
Μπεζανσενό και Σκοτ Νπρέι (στο προηγούμενο Φόρουμ ήταν παρών ο γενικός
γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ).
Παρασκευή, η Τουρκία πρότεινε στον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι
Λαβρόφ, κατά τη διάρκεια του Διπλωματικού Φόρουμ στην Αττάλεια, να
φιλοξενήσει νέες ρωσο-ουκρανικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, όταν θα
προετοιμαστούν οι δύο πλευρές της σύγκρουσης, αναφέρει το πρακτορείο
EFE.
υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επαίνεσε την πρωτοβουλία, αλλά
πρόσθεσε ότι οι όροι της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», η έκφραση
με την οποία ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αναφέρεται στον πόλεμο
στην Ουκρανία, δεν έχουν αλλάξει ακόμη.
Ως προς τα καθ’ημάς τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής:
Ποιόν εκπροσωπούσαν σε αυτό το φόρουμ-παρωδία οι Ζεϋμπέκ-Φερχάτ; – Ο Αλ.
Χαρίτσης και η Ελληνική Βουλή θα ενημερωθούν για τις επαφές των δύο
βουλευτών; – Γιατί ταυτίσθηκε η παρουσία τους με την συμμετοχή των
παρακρατικών στελεχών του ΚΙΕΦ/DEB; – Συμμετείχαν σε κοινή συζήτηση με
τον Ερσίν Τατάρ από την Κατεχόμενη Κύπρο;
να κάνουν η ετεροπροσδιοριζόμενη προεδρεύουσα του ισλαμοφασιστικού
ακροδεξιού κόμματος ΚΙΕΦ/DEB κ. Τσιγδέμ Ασάφογλου και ο άπειρος περί των
διπλωματικών θεμάτων κ. Αμπντουραχίμογλου -Uzman Kerem Abdurahimoğlu.
κυρίως όσους πέφτουν θύμα της προξενικής προπαγάνδας, ότι προωθούν τα
συμφέροντα της Μειονότητας ενώ στην πραγματικότητα κάνουν “εθνικιστικό
τουρισμό” με ανθελληνικό πρόσημο.
Ο Χακάν Φιντάν μετέτρεψε το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής σε σταθμό της ΜΙΤ;
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Το νέο οργανόγραμμα του ΥΠΕΞ Τουρκίας δημοσιοποιήθηκε στο υπ’ αρθιμ.
158 προεδρικό διάταγμα της 6ης Απριλίου της Τουρκικής Δημοκρατίας όπου
και παρουσιάζεται η η νέα διοικητική διάρθρωση με τις γενικές
διευθύνσεις ν’αυξάνονται από 14 σε 38.
Μία από αυτές, η Γενική Διεύθυνση Ερευνών και Ασφαλείας μετεξελίσσεται σε Γενική Διεύθυνση Πληροφοριών και Υποθέσεων Ασφαλείας.
Πρόκειται ουσιαστικά για αναβάθμιση των πληροφοριών που φέρει τη
σφραγίδα του υπουργού Χακάν Φιντάν, ο οποίος προέρχεται από την
υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ. Στο προεδρικό διάταγμα ως καθήκοντα της
συγκεκριμένης διεύθυνσης ορίζονται «η διεξαγωγή σχέσεων με τα αρμόδια
όργανα πληροφοριών και ασφάλειας για την κάλυψη των αναγκών πληροφοριών
του υπουργείου σε θέματα που εμπίπτουν στο πεδίο των δραστηριοτήτων και
των καθηκόντων του. Η εκπόνηση των μελετών που απαιτούνται από τις
μονάδες του υπουργείου για θέματα που αφορούν την ασφάλεια, ιδίως για
την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος και του
οικονομικού εγκλήματος».
Στο ίδιο οργανόγραμμα του υπουργείου Εξωτερικών, προβλέπεται επίσης ότι
τα προξενικά και μεταναστευτικά θέματα, τα οποία προηγουμένως υπάγονταν
σε μια ενιαία μονάδα, θα διεξάγονται από δύο ξεχωριστές γενικές
διευθύνσεις. Η Γενική Διεύθυνση Προξενικών Υπηρεσιών και
(Τούρκων) Πολιτών που ζουν στο εξωτερικό θα ασχολείται με τα προξενικά
θέματα, ειδικά για τους Τούρκους πολίτες που ζουν στο εξωτερικό.
Για
την προαναφερθείσα διοικητική διάρθρωση του ΥΠΕΞ αλλά και για πλειάδα
άλλων θεμάτων μίλησε ο νυν υπουργός ΥΠΕΞ (και πρώην αρχηγός των μυστικών
υπηρεσιών ΜΙΤ) κ. Χακάν Φιντάν σε εκπομπή του Habertürk TV την Δευτέρα
24/6/2024 με συνομιλητές τους Mehmet Yeşilkaya, Abdullah Ağar, Ferhat
Ünlü και Sena Alkan.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν υπερασπίστηκε τις συνεχιζόμενες προσπάθειές του για αναδιάρθρωση με στόχο τη μετατροπή του υπουργείου σε κέντρο πληροφοριών, τονίζοντας ότι η ένταξη του Υπουργείου Εξωτερικών με τον Εθνικό Οργανισμό Πληροφοριών (MİT) θα επιταχυνθεί.
Ο Fidan απάντησε σε ερωτήσεις των προαναφερθέντων δημοσιογράφων
γνωστών για τους δεσμούς τους με τη MİT , δηλώνοντας ότι μετά τη θητεία
του ως επικεφαλής της MİT, προσπαθεί τώρα ως υπουργός Εξωτερικών να θεσμοθετήσει την αξία των πληροφοριών για το κράτος.
μίλησε επίσης για την ανάγκη οι διπλωμάτες που εφαρμόζουν την εξωτερική
πολιτική να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τις υπηρεσίες πληροφοριών για
να αποκτήσουν πλεονέκτημα.
Ο Φιντάν τόνισε ότι το Υπουργείο Εξωτερικών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μηχανισμού εθνικής ασφάλειας,
τονίζοντας την ανάγκη να ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτή την
πραγματικότητα. Τόνισε τη σημασία της εφαρμογής διαρθρωτικών
μεταρρυθμίσεων βάσει πληροφοριών εντός του υπουργείου, εκφράζοντας την
ανάγκη για προσλήψεις προσωπικού βάσει αυτών των απαιτήσεων και την
ανάγκη κατάρτισης του υπάρχοντος προσωπικού σύμφωνα με τη νέα δομή.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Φιντάν, ο οποίος επέστησε την
προσοχή επειδή μιλούσε περισσότερο σαν γραφειοκράτης που εξακολουθεί να
βρίσκεται στο τιμόνι της MİT παρά ως υπουργός Εξωτερικών, υποστήριξε μια
δομή που μοιάζει με το σύστημα της σοβιετικής εποχής όπου διπλωμάτες
υπηρέτησαν επίσης ως πράκτορες πληροφοριών. Τόνισε την ανάγκη
όλων των θεσμών με διεθνή δέσμευση να συντονιστούν στο πλαίσιο μιας
ομάδας πληροφοριών για την παροχή ακριβών ενημερώσεων στον Πρόεδρο
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Σύμφωνα με τον κ. Χακάν Φιντάν, ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί
και στην κατάσταση των Τούρκων και των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη μέσα από
καθημερινές αναφορές που αποστέλλονται από τα Προξενεία στην Κεντρική
Υπηρεσία που θα εξετάζουν σε διαρκή βάση τις συνθήκες διαβίωσης και καθημερινής δραστηριότητάς τους.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες το έργο του κ. Χακάν Φιντάν θα στηρίξουν στελέχη όπως οι: Ümit Ulvi Canik, Hacı Ali Özel, Gürsel Dönmez, Fatma Ceren Yazgan κ.α.
Αντί Επιλόγου
1996-2023: Από τα Ίμια στις «Γκρίζες Ζώνες» της Θράκης
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Το 2023 εκτιμάται ότι θα είναι η χρονιά που θα καταρρεύσουν όλα τα
μυθεύματα γύρω από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και ειδικά εκείνα που
έχουν λάβει την μορφή περισπούδαστων αναλύσεων και ακαδημαϊκών κειμένων
δίνοντας την θέση τους στην αντικειμενική αξιολόγηση της μακραίωνης
τουρκικής απειλής.
Η ελληνική κοινωνία προσμετρά στα χρόνια της κρίσης και τις
επιπτώσεις ενός ακήρυχτου και πολυδιάστατου πολέμου που ξεκίνησε από τα Ίμια , όταν η Αγκυρα διεκδίκησε με στρατιωτικά μέσα ελληνικό έδαφος και για πρώτη φορά δημιούργησε τετελεσμένο εισάγοντας μονομερώς στην εξωτερική της πολιτική τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών».
Από το 1996 μέχρι το 2020 η αντιπαράθεση Ελλάδας – Τουρκίας είχε εισέλθει σε κατάσταση γνωστη ως «ενδοπολεμική αποτροπή» (“intrawar deterrence”) με πεδία αναφοράς το Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο που
συμπεριλαμβάνει τις “γκρίζες ζώνες”, την κατάληψη απομακρυσμένων
ελληνικών εδαφών, τον έλεγχο ελληνικού κυριαρχικού χώρου και κατάληψη
μέρους της μη κατεχόμενης Κύπρου ή και όλης της Κύπρου.
Το διαμορφωθέν «δόγμα ασφαλείας», επικεντρώθηκε στις προσπάθειες εξισορρόπησης της τουρκικής απειλής απόρροια των επιλογών του συνόλου της ελληνικής πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας που προσπάθησε να “εκλογικεύσει”
την αναπροσαρμοζόμενη τουρκική προκλητικότητα αποσκοπώντας στην
αποτροπή μιας γενικευμένης σύρραξης. Αυτή η τακτική,όμως, επέστρεψε στον
προαιώνιο αντίπαλο των Ελλήνων να εκπληρώνει μικρούς ή μεσαίους πολιτικούς στόχους μέσα από ένα πλέγμα απειλών ή ενεργειών “χαμηλής έντασης”!
Η τουρκική επιθετική πολιτική είχε διαμορφώσει το στρατηγικό σχέδιό της για την δημιουργία Γκρίζων Ζωνών στην Θράκη κι αυτό προσπάθησε να το υλοποιήσει τον Μάρτιο του 2020
κατά τα πρότυπα των Ιμίων , με την εργαλειοποίηση των παρατύπων
μεταναστών, χωρίς να υπολογίζει ότι οι Θρακιώτες θα έδιναν την δική
τους Μάχη του Έβρου.
Ο τουρκικός παράγοντας ενισχύει ο,τιδήποτε μπορεί να συμβάλει στην ρευστοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στην Θράκη
ακόμη και μέσω της «τοποθέτησης» στα εδάφη αυτά πληθυσμιακών ομάδων που
θα μπορούσαν να δράσουν αποσταθεροποιητικά, για αυτό τον λόγο και
προσπαθεί να διαχειρισθεί και τους μηχανισμούς της λαθρομετανάστευσης και του διεθνοποιημένου οργανωμένου εγκλήματος με απολήξεις ακόμη κι εντός της ελληνικής επικράτειας.
Ανεξάρτητα από την στάση του πολιτικού δυναμικού της Χώρας και τις
συμφωνίες που έχουν συναφθεί στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων της ΕΕ, η
Ελλάδα δεν ηττήθηκε στον Έβρο το 2020 (όπως συνέβη στα Ίμια) κι έτσι
ανετράπησαν οι σχεδιασμοί της γείτονος και των υποστηρικτών της
για επίσπευση του σχεδίου των Γκρίζων Ζωνών στην Θράκη, χωρίς όμως να
εγκαταλείπει τα σχέδιά της στα πλαίσια του κηρυχθέντος πολυεπίπεδου υβριδικού ελληνοτουρκικού πολέμου.
Η δημιουργία “Γκρίζων Ζωνών” στην Θράκη συνίσταται στα ακόλουθα βασικά στάδια:
- την επιβολή του δικτύου των παρακρατικών και παραθρησκευτικών εκπροσώπων του πολιτικού ισλάμ υπό την ηγεσία των παρατύπων παραμουφτήδων,
- την παγίωση των παραλλήλων δομών (σε θρησκεία, εκπαίδευση, οικονομία, υγεία, κοινωνία κ.α.),
- την διαμόρφωση ενός περιφερειακού στρατηγικού πυλώνα θρησκευτικής
και πολιτικής επιρροής από όπου θα εκπονείται η τακτική σχεδίων
διαστρέβλωσης της πραγματικότητας στην Θράκη προκειμένου να επιτύχει - την διαφοροποίηση της Μειονότητας στοχεύοντας στην κοινωνική συνοχή της Θράκης εφαρμόζοντας
αφομοιωτική τακτική απέναντι σε όσους διαφοροποιούνται από το αφήγημα
της “εθνικής ομογενοποίησης” και «τουρκοποίησης της Μειονότητας» - Την καλλιέργεια κλίματος αποσχιστικού εθνικισμού
που ίσως παραπέμπει στο μακρινό μέλλον στην “Αρχή της Αυτοδιάθεσης” την
οποία δεν αποκλείεται να επικαλεσθεί η Τουρκία όταν οι συνθήκες φανούν
πρόσφορες για αυτήν. Δεν έχει αποκρύψει άλλωστε, η Τουρκία ότι θεωρεί ως προέκτασή της την Δυτ. Θράκη” - Την προετοιμασία κατάλληλου κλίματος στα διεθνή fora
Πρόσθετος επιβοηθητικός παράγοντας που ευνοεί τα σχέδια της Τουρκίας είναι η κατάσταση που επικρατεί εθνικά και τοπικά:
οι διαχρονικές παθογένειες της Ελληνικής Διοίκησης στην περιοχή,η
αναξιοκρατία, τα μικροκομματικά και μικροπολιτικά συμφέροντα των
κομμάτων εξουσίας , οι εξαρτήσεις της τοπικης ελίτ,η δημογραφική ερήμωση
ολόκληρων περιοχών με ταυτόχρονη οικονομική αποψίλωσή τους, η δράση
μηχανισμών και φορέων που στοχεύουν στο Εθνικό Φρόνημα της περιοχής.η
απουσία ισχυρής πνευματικής ηγεσίας σε Εκκλησία, Δημοκρίτειο
Πανεπιστήμιο Θράκης και πολιτιστικούς φορείς, τα υπολειτουργούντα μέσα
ενημέρωσης, η αδιαφάνεια στην διαχείριση κονδυλίων και η απουσία ενός
γενικότερου αναπτυξιακού σχεδίου που θα θωρακίσει την περιοχή κοινωνικά ,
οικονομικά, πολιτισμικά.
Το τοπικό πολιτικό δυναμικό καλείται να δώσει συγκεκριμένες λύσεις σε ζητήματα που αφορούν
στην παραγωγική και δημογραφική ερήμωση, την φυγή του ενεργού πληθυσμού
από τους οικισμούς, τα χωριά και τις κωμοπόλεις προς τα αστικά κέντρα,
και την ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας στον γενικό πληθυσμό που δεν
επιτυγχάνεται μόνο με έναν «ΦΡΑΚΤΗ».
Η διαφαινόμενη δημιουργία “προνομιακών ζωνών” για τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ υπό την κηδεμονία των ΗΠΑ στο Ν. Έβρου με την στρατιωτικοποίηση του Λιμένα Αλεξανδρούπολης συμπληρώνουν τους μηχανισμούς εκείνους που υποκαθιστούν την ενδογενή αποτρεπτική ισχύ της Χώρας
έναντι ξένου επιβουλέα καθώς ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας ενδέχεται να
βρίσκουν εμπόδια σε σχέδια διεθνοποίησης ή διεθνών ανταγωνισμών.
Μέχρι σήμερα δεν είναι ξεκάθαρη η στάση των ΗΠΑ ή της ΕΕ έναντι της τουρκικής απειλής
που αντιμετωπίζει η Χώρα μας τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και
μακροσκοπικά ενώ δεν ξέρουμε πώς η Κυβέρνηση εκτιμά ότι η προβληθείσα
στρατιωτική, αμυντική και δημόσια διπλωματία θωρακίζουν την Ελληνική
Κυριαρχία στον Έβρο την ίδια στιγμή που η Θράκη αποκτά έναν
post-μεταψυχροπολεμικό γεωπολιτικό ρόλο που δεν προκύπτει ότι είναι
συμβατός με το Ελληνικό Εθνικό Συμφέρον.
Στην ευρύτερη θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και με τις πολυδιαφημιζόμενες διερευνητικές επαφές θυμόμαστε τις δεσμεύσεις Σημίτη στο Ελσίνκι (τις οποίες ενταφίασε ο Κώστας Καραμανλής) ο οποίος είχε δεχθεί μειωμένη αιγιαλίτιδα ζώνη για την Θράκη , την Θάσο και την Σαμοθράκη και είναι αυτές ακριβώς οι δεσμεύσεις που είναι αρεστές σε εταίρους μας στην ΕΕ!
Εκ των ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι επιβάλλεται
η αναγκαιότητα συντονισμού των Συμβουλίων Εθνικής Ασφαλείας και Εθνικού
Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής χωρίς βεβαίως να διαλάθει της προσοχής
μας ότι οι “αδύναμες ηγεσίες” πιεζόμενες υπό το βάρος του δικού τους
εσωτερικού ακροατηρίου,τείνουν προς τον κατευνασμό και την “διατήρηση
ισορροπιών” επιλέγοντας το χαμηλότερο δυνατό πολιτικό κόστος.
Εμείς , οι απλοί άνθρωποι, έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε ΟΛΟΥΣ τους
Έλληνες Ήρωες των Ενόπλων Δυνάμεων που σκοτώθηκαν εν ώρα καθήκοντος: ο
υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, ο υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς,, οι σμηναγοί Αθανάσιος Μπατσάρας και Γιώργος Μπαλταδώρος, δεν “χάθηκαν” στο Αιγαίο, ΘΥΣΙΑΣΘΗΚΑΝ για όλους εμάς. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!
