Την 5/8/2024 ο Γενικός Γραμματέας της Τουρκικής Ομοσπονδίας Παραδοσιακής Πάλης, κ. Mahir Irmak επισκέφθηκε τον Τούρκο Πρόξενο Κομοτηνής και τον Δήμαρχο Αρριανών Εγκάθετο Ερδέμ Χουσεΐν προκειμένου να αποτιμήσουν τις εκδηλώσεις ελαιοπάλης στα Χίλια αλλά και να οργανώσουν από κοινού αντίστοιχες εκδηλώσεις στο Αλάν Τεπέ.
Είχε προηγηθεί η επίδειξη ισχύος του τουρκικού παρακράτους στην περιοχή και τώρα σχεδιάζεται κάτι ανάλογο για τα τέλη Αυγούστου, αυτή τη φορά υπό την αιγίδα του δήμου Αρριανών.
Να μην ξεχνάμε ότι περίπου 4.000 υπολογίζονται τα μέλη της κοινότητας των Αλεβιτών-Μπεκτασήδων που ζουν σε 10 χωριά του Έβρου (Γονικό, Μεγάλο Δέρειο, Ρούσσα, Μεσημέρι, Πετρόλοφος, Μυρτίσκη, Χλόη, Σιδηρώ, Μικράκιο, Κισσός), με επίκεντρο τη Ρούσσα και τΤον Μεγάλο Δέρειο και αποτελούν τον στόχο της Τουρκίας για τον εξισλαμισμό κι εκτουρκισμό τους.
Οι Αλεβίτες – Μπεκτασήδες μουσουλμάνοι έχουν σημαντικές θεολογικές διαφορές με τους υπόλοιπους σουνίτες μουσουλμάνους κυρίως στην ισότητα αντρών και γυναικών. ‘Ανδρες και γυναίκες προσεύχονται μαζί, οι γυναίκες έχουν λόγο και άποψη μέσα στην κοινωνία και την οικογένεια.
Η ενίσχυση των Αλεβιτών – Μπεκτασήδων από την ελληνική πολιτεία ως ξεχωριστή θρησκευτική κοινότητα θα προσθέσει μια σημαντική ψηφίδα στο Θρακικό Ισλάμ».
Ο πιο ιερός χώρος λατρείας για τους Αλεβίτες – Μπεκτασίδες της Θράκης είναι ο τεκές του Σεγίτ Αλή Σουλτάν στη Ρούσα του Έβρου. Μέσα στον τεκέ βρίσκεται ο τάφος του Σεγίτ Αλή Σουλτάν που αποτελεί σημαντικό τόπο προσκυνήματος.
Το παρακρατικό πολιτικό ισλάμ προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να ομογενοποιήσει τους μουσουλμάνους της Θράκης και να τους καθ’υποτάξει σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του παραερντογανικού καθεστώτος που θέλει να ιδρύσει χαλιφάτο στην Θράκη.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η (σουνιτική) Τουρκία θέτει σε εφαρμογή μια συντονισμένη πολιτική χειραγώγησης των Αλεβιτών της Θράκης . Το 1997 με την καθοδήγηση και την οικονομική συνδρομή της Τουρκίας ιδρύεται ο Μειονοτικός Εκπολιτιστικός & Μορφωτικός Σύλλογος «ΧΙΛΙΑ», με σκοπό την ανάληψη της διοργάνωσης των λατρευτικών και εορταστικών εκδηλώσεων των Αλεβιτών της Θράκης. Απώτερος σκοπός της Τουρκίας αποτελεί η θρησκευτική ομογενοποίηση των μουσουλμάνων της Θράκης υπό σουνιτική (τουρκική) σημαία κατ’ αναλογία της προσπάθειας ταυτοτικής ομογενοποίησης των συνιστωσών της μουσουλμανικής μειονότητας (Πομάκων και Ρομά).
Ο ανωτέρω σύλλογος, που συνενώνει για πρώτη φορά τους (ανυποψίαστους ακόμα) αλεβίτες της Θράκης, αρχίζει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 να εισαγάγει πρακτικές και έθιμα από τη γειτονική Τουρκία (μουσικά συγκροτήματα, ψάλτες, παλαιστές, κλπ), ενώ αρχίζει να εγγράφει ως μέλη και σουνίτες (με δεδηλωμένα φιλοτουρκικά φρονήματα). Επιπλέον, από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 στα μεγάλα πανηγύρια αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους ο τούρκος Γενικός Πρόξενος της Κομοτηνής, ο αντίστοιχος «ψευτομουφτής» και οι γνωστοί φιλοπροξενικοί παράγοντες της μειονότητας.
Η όλο και εντονότερη επέμβαση των σουνιτών αρχίζει να προκαλεί τη δυσφορία και την καχυποψία των Αλεβιτών, ενώ η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι είναι η εκλογή το 2015 ενός σουνίτη προέδρου στον ανωτέρω σύλλογο. Για πρώτη φορά τότε ο επικεφαλής της άτυπης Επιτροπής Προστασίας του Τεκέ της Ρούσας (που αποτελείται από εκπροσώπους των 12 αλεβιτικών χωριών της Θράκης) απευθύνεται στην Ελληνική Πολιτεία για προστασία.
Η έκκληση αυτή θα καταλήξει το 2018 στην άτυπη αναγνώριση της Επιτροπής των Αλεβιτών του Τεκέ της Ρούσας -που αρχίζει να συνειδητοποιεί το παιχνίδι της Τουρκίας και να αποκολλάται από τις φιλοπροξενικές δομές στη Θράκη- ως μοναδικό δικαιούχο διοργάνωσης του μεγαλύτερου ετήσιου πανηγυριού των αλεβιτών «Seçek Yaylası» στο ύψωμα «χίλια» του Δήμου Σουφλίου. Η Επιτροπή Μουσουλμάνων Αλεβιτών Θράκης παίρνει στα χέρια της μία εκδήλωση με ιστορία αιώνων και διαφοροποιούνται από την προσπάθεια πολιτικοποίησης του πανηγυριού και αλλοτρίωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς τους και ανακοινώνουν τη διεξαγωγή του τριήμερου πανηγυριού.
Από την άλλη, ο Σύλλογος “ΧΙΛΙΑ” αρχίζει να διοργανώνει αντιπανηγύρι σε διαφορετική περιοχή,καθώς η Άγκυρα παρατηρεί πως δεν έχει το Προξενείο της Κομοτηνής τα αποτελέσματα που επιδιώκει κατά τις εκλογές -αυτοδιοικητικές ή εθνικές ή ευρωεκλογές- και παρά τους εκφοβισμούς, εκβιασμούς ή «καλοπιάσματα» οι Αλεβίτες δεν ακολουθούν την προξενική γραμμή, γι’ αυτό και ξεκίνησαν μία επιχείρηση του «καπελώματός» τους.

