Türkiye, resmi sekülerlik beyanlarına rağmen din özgürlüğünü sistematik olarak kısıtlamaya devam ediyor. Yasal tanınma sadece Ermeniler, Yahudiler ve Yunan Ortodokslar için geçerliyken, Aleviler, Protestanlar ve diğer gruplar kısıtlamalar, yasaklar ve faaliyetlerinin denetlenmesi ile karşı karşıya kalmaktadır. Evrensel Patrikhane yasal statüden yoksundur, Halki İlahiyat Okulu kapalıdır ve tarihi anıtlar vandalizme maruz kalmakta veya erişimi kısıtlanmaktadır.
BM’nin son UPR Raporu, hukukun üstünlüğü, din özgürlüğü ve azınlıkların korunması konusunda yüzlerce tavsiyeyi kayda geçirirken, Yunanistan ve Kıbrıs, Yunan ve Kıbrıs haklarının korunması, Patrikhanenin tanınması ve kültürel anıtların korunması konusunda somut önerilerde bulunmuştur. Ancak Ankara, bu tavsiyeleri uygulamamış ve dini ve kültürel özgürlükleri kısıtlama politikasını sürdürmüştür.
